တန္ခိုးရွင္ ခင္ဗ်ာ…

အလင္းဆိုတဲ့ နတ္ဘုရားဟာ

ေၿခလွမ္းက်ဲေလ့ ရွိပါသလား….

အၿမဲတန္း ကၽြန္ေတာ္….ေမွာင္ရလြန္းလို႔ပါ..။

အခြန္းတရာ မကေတာ့တဲ့ဆုေတာင္းေတြနဲ႕

ကိုယ့္ကိုယ္ကိုဘဲ ပစ္ေပါက္ေနမိ..

တန္ၿပန္ သက္ေရာက္မႈမရွိတဲ့ အိမ္ၿပန္လမ္းေတြကို

ဘယ္လိုနိယာမ မ်ိဳးနဲ႕ ေမွ်ာ္ကိုးရမလဲ ဆိုတာေတာ့ ေၿဖခဲ့ေပးပါ..။

ကၽြန္ေတာ္ ဟာ ဒဏ္ရာမ်ားနဲ႕လူ

နာက်င္တတ္တဲ့လူ

ေနာင္တဆူးရစ္ေတြ ၿဖစ္ၿဖစ္မည္ပြင့္တဲ့

အသည္းကြဲ ကဗ်ည္းမွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ကိ်န္စာတိုက္လို႕

ဘာကိုမွ မမီလိုက္တဲ့

ဆုပ္ကိုင္ရာမဲ့ လူတန္းစားပါ

နတ္သမီးလို႕ တင္စားႀကတဲ့ Angel တစ္ပါးကို

မ်က္ရည္မ်ားနဲ႕ ေပါင္းသင္ေပးခဲ့ တုန္းက

ကၽြန္ေတာ္ ဘ၀ ဆိုတဲ့ အမည္နာမကို

ေၿခနဲ႕ဖ်က္ၿပီး မိုက္ရူးရဲခဲ့ပါတယ္..

အခုအခါ..

အဲဒီ ဘ၀ကို လက္နဲ႕ၿပန္ေရးဖို႕အလုပ္

ခ်ဳပ္ေႀကာင္းမွားထားတဲ့ ရင္ဘတ္ကေန

စကားလံုးအေသမ်ားသာ ၿပန္ရပါတယ္..။

အဲဒီစကားလံုးမ်ားကိုဘဲ

ကဗ်ာလို႕နာမည္တပ္

ကိုယ့္ကိုယ္ကို နွိပ္စက္တဲ့ပညာရပ္မွာ

ကၽြန္ေတာ္ တစ္ဖက္ကမ္းခတ္ ကၽြမ္းက်င္ခဲ့ပါၿပီ.။

သက္တံ့ရဲ႕ ခုနွစ္ေရာင္မွာ

အေမွာင္ေရာင္ဟာ ကၽြန္ေတာ့ ေကာင္းကင္သာၿဖစ္တယ္

ေနာင္တဟာ ပန္းေတြၿဖစ္တယ္

ကၽြန္ေတာ္က ၀တ္ရည္စုပ္တယ္..

ၿပီးေတာ့ အစအနမသိတဲ့ ရင္ခြင္ black hole ထဲကေန

ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ အသိုးေတြ ထုတ္လုပ္တယ္.

ႀကယ္ေတြနဲ႕ ယက္လုပ္တဲ့ ေကာင္မေလးေရ..

ငါ့ရဲ႕ ေသၿခင္းကို တင္ထားတဲ့ မွတ္တမ္းဟာ

မင္းေတာင္မွ

လည္ၿပန္ႀကည့္မသြားတဲ့ ငါ့ကဗ်ာ မ်ားပါဘဲ…

ငါေတာင္

မိုက္မဲလြန္းလို႕ ဆက္ရြတ္ေနတာပါ..။

အသိတရားေတြအားလံုးကို

အထီးက်န္ဆန္မႈ သစ္ပင္အတြက္

ေၿမနက္ထဲထိ သြန္ခ်ခဲ့တယ္..

ကိုယ္စိုက္တဲ့ပန္းရနံ႕တဲ့ ၿပန္ရူးသြားတဲ့ သီအိုရီဟာ

တီထြင္သူ ကၽြန္ေတာ္ပါ

ၿပကၡဒိန္ရဲ႕ ရက္စြဲတိုင္းမွာ

ကိုယ့္ကိုယ္ကို ၿပန္နွိမ္ဖို႕အတြက္

ကၽြန္ေတာ့ရဲ႕ ထက္ၿမက္မႈမ်ားပါ…။

ဤသို႕သာပါဘဲ..

ကၽြန္ေတာ့ ဆီမွာ အရမ္းေမွာင္ေနတယ္ တန္ခိုးရွင္

ဘယ္သူမွမသိေအာင္

ကိုယ့္သက္ၿပင္းကို ၿပန္ခိုး…ၿပီးေတာ့

အ ကုသိုလ္ယူ မေနခ်င္ေတာ့ဘူး

ေသြးေႀကာဆိုးေတြကို ေဖာက္ထုတ္ပစ္ရရင္လည္း

တစ္ကိုယ္လံုး ဓါးအရိႈးရာေတြနဲ႕ နစ္မြန္းေတာ့မယ္..။

ႏြံမွန္းသိေပမဲ့

ေၿခတစ္ဖက္ကို ႏြံဆီဦးတည္လို႕

တၿခားတစ္ဖက္က ထြက္ေၿပးလြတ္ေၿမာက္ဖို႕ ႀကိဳးစားေနဆဲ..

ဘယ္အရပ္မွာ ကၽြန္ေတာ္ၿငိမ္သက္ခြင့္ရမလဲ..။

ဟိုးအရင္က ဘ၀မွာလို

ေမေမ့လက္ရဲ႕ေပြ႕ဖက္မႈဟာ

နူးညံ့ ႀကင္နာေနလိမ့္ဦးမလားေမေမ…ေရ

အိမ္ကထြက္ေၿပးလို႕ ရင္ခြင္ေပ်ာက္ခဲ့တဲ့

အသည္းကြဲသမားတစ္ေယာက္ကို

ကယ္တင္ ေစာင့္ေရွာက္ပါ….

သား ေမေမ့ဆီ ၿပန္လာပါရေစ…။

ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ႀကီးလြန္းလို႕

ေနာင္တေတြနဲ႕ ရင္းနွီးလြန္တဲ့ ေရာဂါ

သားေတာ့ ေသရာပါေတာ့မယ္ထင္ပါတယ္….။

တစ္သက္လံုးမိုက္ခဲ့တဲ့ သိုးမည္းတစ္ေယာက္အၿဖစ္နဲ႕

(ကိုယ့္အတြက္ကိုယ္ဘဲႀကည့္လို႔) ေတာင္းဆိုပါတယ္

ေႏြးေထြး နူးညံ့တဲ့ လက္တစ္စံုနဲ႕

သားကို ၿပန္လည္ေပြ႕ဖက္ပါ ေမေမ…

အနာဂါတ္လမ္းေတြ မ်က္ရည္မဲ့ပါရေစ….။။

နိုးဆက္ ေန႔