ဘ၀နိဗၺာန္
ေနျခည္ပြင့္ေဝ
လင္းေလခ်ိန္မွ
ျမင္ရခ်င္သည္
ေနျခည္မွိတ္သုန္
လင္းကုန္ခ်ိန္လည္း
စဥ္ျမဲတူသာ
ရွိပါလိုသည္
တူညီေလွ်ာက္လည္
ရင္ဝယ္ျကည္ႏူး
အရူးလိုပင္
ေပ်ာ္ရႊင္ပါလွ
ျမဴးရျပန္၏
ပီတိေဝဆာ
ရင္မွာစည္တီး
မျငီးမည္မွ်
ပန္းရပါေစ
တို႔ေတြတူသာ
ရွိကာေနလွ်င္
ဘဝင္မွာေအး
ကေလးငယ္သြင္
ေမ့ခ်င္ျဖစ္ရ
ေလာကကိုပင္
တူျကင္ႏွစ္ကိုယ္
လက္ကိုတြဲလို႔
နတ္တို႔ေနရာ
ေဒဝါျပည္၌
ေရာက္လိုက္သလို
ကဲပိုမိသည္
သက္တည္သ၍
ထပ္ေရႊ႕မေျပာင္း
မေဟာင္းရင္မွာ
သူသာရွိမည္
ဆက္တည္ျဖစ္ရ
ဘဝမ်ားစြာ
အခါခါလည္း
အျမဲဆံုလို
ေတြ႔လိုပါ၏
အတိရင္မွာ
စဥ္သာဆုေတြ
ေတာင္းေခ်ြမိခဲ့
မယ္နဲ႔သာလွ်င္
ေပါင္းခ်င္၏…
Leave Comments
Email me whenever there is new comment
Copyright © 2022 PoemsCorner. All rights reserved. Terms of Service
Comment #1
Oh..oh..
Hit directly.
same feeling.
🙂