ဟုိး အရင္ အတိတ္မွာတုန္းက ကြ်န္မေျပာပါတယ္ . . စကားလုံးေတြစီျပီး ကစားတာ
မေကာင္းဘူးလုိ႔ ကြ်န္မ ေျပာခဲ႔ပါတယ္ ပစၥဳပၸန္ကကြ်န္မနဲ႔မမွီမကမ္းရွိေနတဲ႔အခုိက္မွာ
အရာရာဟာ လူ/သူ ေျပာ မ်ားတဲ႔ ျပဇတ္တစ္ပုဒ္ / သူကတစ္ခန္းရပ္ပါလုိ႔
အေဝးၾကီးမွာပါလုိ႔ေျပာေျပာျပီး ကြ်န္မကုိယ္ကြ်န္မအနည္ထုိင္ျပရတာလည္း
သူမ်ားမ်က္လုံးထဲစပါးေမႊးစူးးစရာကိစၥပဲ အခုိက္အတန္႔ေတြအားလုံးကုိ
အေဝးထိန္းခလုတ္တစ္ခုနဲ႔ထိန္းခ်ဳပ္လုိက္ေတာ႔ ကြ်န္မတုိ႔အားလုံးရပ္တန္႔ခဲ႔ရတာပဲမဟုတ္လား
လူ႔ဘဝဆုိတာကုိက လုပ္ၾကံဖန္တီးထားတဲ႔ ျဖစ္စဥ္ၾကီးတစ္ခုပဲ . . အေနအထုိင္မတက္လုိ႔
က်ဳိးက်ရင္လည္း ကုိယ္ပဲခံရ . . အေနတက္အထုိင္တက္ေတာ႔လည္း တက္နင္းခံရတာပဲ . .
မနက္ျဖန္ေတြကုိ တစ္စစီဆြဲထုတ္ျပီး သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ရင္ဘတ္မွာ ခ်ိတ္ဆြဲထားဖုိ႔ကုိလည္း
ကြ်န္မ မနက္ျဖန္ေတြက ကြ်န္မကုိ ခြင္႔မျပဳျပန္ဘူး . . အစ္ကုိေရ ကြ်န္မက အလြမ္းကုိ အလြမ္းလို လြမ္းပါရေစ ဘယ္လုိအေမွာင္႔ပေယာဂမွမပါဘဲ ကြ်န္မ စကၠဴျဖဴတစ္ရြက္ျဖစ္ပါရေစ . .
စီတန္းထားတဲ႔လူတန္းရွည္ၾကီးကုိ ျမင္ရင္ ကြ်န္မအလုိလို မ်က္ရည္က်မိတယ္ . .
အေတြးေတြကုိ နက္သထက္နက္ေအာင္တူးျပီး ကုိယ္႔ကိုယ္ကုိ တစ္စခ်င္းဆြဲထုတ္ၾကည္႔ မိေတာ႔လည္း
မ်က္ရည္က်မိတာပဲ . . တစ္ေနရာရာမွာ ျပဳတ္က်က်န္ခဲ႔တဲ႔ခံစားခ်က္ေတြ
အေပၚမွာ ေနာက္ထပ္ခလုတ္တစ္ခုကုိ မျမင္ခ်င္ေတာ႔ဘူး အသက္ရႈရခက္ေအာင္လုပ္တက္တဲ႔
ေနာက္ဆုံးေပၚစက္ပစၥည္းသစ္တစ္ခုခုမ်ားရွိရင္ ကြ်န္မခဏအေရခြံျခဳံထားခ်င္တယ္ . .
မွတ္ဥာဏ္ေတြက မွတ္မိသမွ်ထဲမွာ အခုအခ်ိန္ကမေကာင္းဆုံးပဲ . . ထိမိသမွ်ခုိက္တက္လြန္း
လုိ႔ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈေတြအမ်ားၾကီး လုပ္တာေတာင္ ေၾကကဲြရတာပဲ အဖတ္တင္တယ္ . . လြတ္လပ္စြာေတြးေခၚခြင္႔ကုိပိတ္ပင္လုိက္ကတည္းက ကြ်န္မလူလားေျမာက္ခဲ႔ ေတာ႔တာပဲ ။

မိျငိဏ္းခက္