၁၁ နာရီခြဲက နီးလာလိုက္ ေဝးသြားလိုက္…

ေပါက္ကြဲမႈ႕ထဲက ရွင္က်န္သူအျဖစ္ လူေျပာသူေျပာမ်ားေနေပမယ့္

ခင္းဗ်ားရဲ႕သြက္ခ်ာပါဒလိုက္လာမႈ႕ေတြက်ဳပ္သိေနတယ္

မအိပ္ပဲအိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ညေတြကိုစိတ္ကုန္လာျပီဆို

မီးေရာင္ လိုအပ္/ရွာေဖြေနေပမယ့္ မီးေရာင္ေတြ႕ရတိုင္း ေဝဝါး/မ်က္ရည္က်ရတဲ့မ်က္လံုးလို

အစိမ္းေရာင္စာတစ္ေႀကာင္းေပၚလာဖို႕ ဒါမွမဟုတ္

သူ႕ဝုန္းဒိုင္းႀကဲမႈ႕ေတြထိုင္ႀကည့္ဖို႕

ဘာမွမရွိတာေတြနဲ႕ လံုေလာက္ေနလည္း

အသံေတြေႀကာင့္ အသံေတြနဲ႕ နားကိုျပႆနာမရွာပါနဲ႕…

အထီးက်န္သူေတြရဲ႕ အျပဳအမူ အသံတစ္သံႀကားေနရတယ္ ခပ္ေဝးေဝးက

သူ႕ဆီေျပးသြားလိုက္ရင္ ေပ်ာက္သြားျပီး ေက်ာခိုင္းလိုက္ရင္ျပန္ဟာသြားေစတယ္

သူေပ်ာ္ဖို႕ပဲခင္ဗ်ားျဖစ္ေနတာဆို

သိပ္လွတဲ့ စကားေတြေျပာ သတ္သမ်ွကိုခံလို႕

တစ္ေယာက္ေယာက္ေတာ့ရွိမွာပါလို႕ေတြးမိခ်ိန္ ခင္ဗ်ားရွိေနဖို႕

ဆႏၵရွိတဲ့အခ်ိန္ အခ်ိန္ထိ အေသေကာင္လိုေနဖို႔

တလြဲေတာ့ ထပ္မေတြးပါနဲ႕ က်ဳပ္ခင္ဗ်ားကိုေျပာေန/မိသမ်ွက

က်ဳပ္ ခင္ဗ်ားကို ေျပာမိ/ေနတာမဟုတ္ပါဘူး…

ေျမနံ႕

၁.၁.၂၀၁၃