Professional Authors

ေကာင္းကင္ ကမၻာရဲ႕ ခရီးသည္ (ႀကသပေတးႀကယ္၏ တင့္တယ္ၿခင္္း အေငြ႕အသက္မ်ား)

 

 

(၁)

သူမ ၿပန္လာၿပီ…။


ဆံႏြယ္ခက္မ်ားအႀကား

Jupiter ရဲ႕အေငြ႕အသက္မ်ားကို ရုပ္သိမ္း..

စိမ္းၿမ စိုေၿပၿခင္း ကမၻာေၿမေပၚ

တန္ခိုးအာနုေဘာ္ အၿပည့္နဲ႕ ဆင္းသက္ဖို႕

ေလထုပါးပါး ကိုသူမထြင္းေဖာက္ထြက္ခြာလာခဲ့ၿပီ…..

 

ေႏြလို ေႏြးေထြးစြာ ၿပဳမူ…

မိုးပြင့္ၿဖဴၿဖဴေလးေတြလို ခရီးဆန္႕..

ကိုယ့္   နွလံုးသားကို လြမ္းဆြတ္ၿခင္း သံပတ္ေပးလို႕

ကမၻာေၿမကေန ေခတၱ ေၿပးထြက္သူ…

လမင္း ဆီကအၿပန္ခရီးစဥ္မွာ

ပိုင္စား ခံုမင္ ခဲ့ရသမွ် ..ေကာင္းကင္ေတးသြား တိုင္းကို

ဇြန္လရဲ႕ မိုးစက္မ်ားလို သြန္းၿဖိဳးရြာက် ေပးလိမ့္ဦးမယ္….။

 

အဲဒီ မိန္းကေလး….ေပါ့

ေနမင္းႀကီးကို ေက်ာ္ၿဖတ္..

ကူးခတ္ ရြက္လႊင့္လာခဲ့တယ္..။

သံစဥ္မ်ားနွင့္ တင့္တယ္စြာခရီးဆက္

နဂါးေငြ႕တန္း ဂလက္ဆီ ေတာင္မွ

သူမ အလင္းတန္းမ်ားေႀကာင့္ ကိုယ္ေရာင္ပ်က္ၿပယ္…။

 

နိဗၺာန္ဘံုကို ခ်စ္ၿမတ္တန္ဖိုးထားႀကသလိုမ်ိဳး..

သုခအၿပည့္နဲ႕ အတူ..

ပူေလာင္ၿခင္းေတြတိုးမေပါက္တဲ့ သူမထံပါး..

ေနမိသားစုတစ္စုဟာ ေရာင္၀ါေတြနည္းက်န္ခဲ့ရရွာ….

ကိုယ္ပိုင္အလင္း တန္းမ်ား ေ၀၀ါး

အားလံုး….သူမကိုသာ  တန္ဖိုးထားခဲ့ႀကရ…။

 

(၂)

သူမ ၿပန္လာၿပီ….။

 

၀င့္ထည္ေသာအဆင္းၿဖင့္ပင္

ႀကယ္စင္ နကၡတ္အစုတို႕ကို ၿဖတ္သန္း

ေၿမကမၻာဆီ အၿပန္လမ္းကို ေဖြရွာၿငိမ္ဆိတ္..

စိတ္ ၀ိညာဥ္ ရဲ႕ အသန္႔စင္ဆံုးခရီးစဥ္ကေန

သူမ ၿပန္လာခဲ့ၿပီ….။

 

အံ့အားသင့္ဖြယ္ စိတ္ဓါတ္ ခြန္အားနဲ႕

ႀကယ္တံခြန္ေတြ ေႀကြႀကေစအၿပီး….

ကမၻာေၿမကို ထြန္းညွိဖို႕

ေကာင္းကင္ကမၻာ ရဲ႕ နကၡတ္ဆည္းဆာကို

လက္ေဆာင္ အၿဖစ္ ရယူပိုင္ဆိုင္ရင္း..

ႀကယ္ပ်ံကေလးတစ္လံုးလို

ကမၻာေၿမဆီ ေႀကြဆင္းလာခဲ့ၿပီ…….။

 

သူမရဲ႕ ေၿခဖ၀ါးတို႕ကို

ေလႀကမ္းက မနာလိုစြာ တိုက္ခိုက္..

ထိခိုက္လဲက်ေစ…..

(သို႕ေသာ္လည္း…သူမမညႊတ္တြား..

ေန႔အလင္းထဲမွာပင္ ႀကယ္တာရာတို႕နွင့္ တြဲဖက္ကခုန္ခဲ့ရ….။။)

 

ေၿမၿပင္က ပန္းတို႕သည္ပင္

ပြင့္ဖက္မ်ားကို ရွက္ရြံ႕စြာကြယ္၀ွက္

ေၿမထက္သက္မဲ့ အလင္းကေခ်သည္ကို ႀကိဳလင့္ေမွ်ာ္ရီ….။

 

* (ေန႕အလင္းထဲက ေကာင္းကင္ႀကယ္တစ္ပြင့္ဆန္ဆန္

မင္းကို မၿမင္ရဘူး..ဒါေပမဲ့

မင္းရဲ႕စူးရွရွ ေပ်ာ္ေမြ႕မႈကို ငါတို႕ႀကားရပါရဲ႕) * ……. (တာရာမင္းေ၀)


(၃)

အာလံုးၿပီးဆံုးသြားတဲ့ အခါ..

နဂါးေငြ႕တန္းကို ေက်ာခိုင္းေလ်ာက္ ..

မိုးေသာက္ႀကယ္ (ေသာႀကာႀကယ္) ရဲ႕ နွလံုးသား ကိုသာ

ခူးေၿခြပန္ဆင္ခဲ့ပါ မိန္းကေလးေရ….


ကမၻာေၿမမွာ……ေတာ့

တစ္ခဏတာ မင္းစြန္႕သြားတဲ့ ကမၻာေၿမမွာ..ေတာ့

ငါနဲ႕  ကဗ်ာေပါင္းမ်ားစြာ

မင္းနွလံုးသားက လင္းေရာင္ၿခည္ကို ငတ္ေနႀကရဲ႕……

……………………………

အိုဘယ့္ အလင္းက ေခ်သည္..နတ္မိမယ္ ကေလးရယ္္….။

 

နိုးဆက္ ေန႕

(Train ၏ Drops Of Jupiter သီခ်င္းကိုမွီးပါသည္.. တိုက္ရိုက္ဘာသာၿပန္ထားၿခင္း မဟုတ္ပါသၿဖင့္ ကြဲလြဲမႈမ်ား ရွိနိုင္ပါေႀကာင္း)

In: ကဗ်ာ Posted By: Date: Feb 12, 2013
Comment #1

oh my god
so much lovely.

commentinfo By: ei lay at Feb 12, 2013
Comment #2

ဟဲ နွစ္သက္တယ္ေပါ့… နဂိုသီခ်င္းကိုက ေကာင္းတာဗ် အ..ေႀကာင့္မို႔ပါ

commentinfo By: n$n at Feb 12, 2013
Comment #3

ဖတ္သြားပါတယ္ အစ္ကို…။

train – calling all angles လည္းမိုက္တယ္ 😀

commentinfo By: loafer at Feb 12, 2013
Comment #4

တကယ္ေတာ္တဲ့ ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္ပါပဲဗ်ာ….

commentinfo By: moehtetaung18 at Feb 12, 2013
Comment #5

အားလံုုးကို ေတာင္းပန္အပ္ပါတယ္… ေရးၿပီး (တစ္ခ်ိဳ႕ေတြလည္း ဖတ္ၿပီးမွ ) ကဗ်ာရဲ႕ တစ္ခ်ိဳ႔ေနရာေတြမွာ ေထာက္ေထာက္သြားလို႕ ….. စာသားေတြ ေတာ္ေတာ္ၿပင္ပစ္လိုက္ရတယ္..

(ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္ခင္ၿမတ္နိုးတဲ့ ကေခ်သည္ေလးကို ပိုလွေစခ်င္ လို႔ပါ..ခင္ဗ်ာ)

အားလံုးကို ေက်ဇူးတင္ပါတယ္…

(နိုးဆက္ ေန႔)

commentinfo By: 13th at Feb 13, 2013
Comment #6

i don’t know both the singer & the songs.
just feeling ur entertainment & enjoy ur creation.
thz for sharing lots of ur knowledges.
i do appreciate with ur effort & powerful skilful creations.

commentinfo By: ei lay at Feb 13, 2013
Comment #7

သူမ ၿပန္လာၿပီ…။

ဆံႏြယ္ခက္မ်ားအႀကား

Jupiter ရဲ႕အေငြ႕အသက္မ်ားကို ရုပ္သိမ္း..

စိမ္းၿမ စိုေၿပၿခင္း ကမၻာေၿမေပၚ

တန္ခိုးအာနုေဘာ္ အၿပည့္နဲ႕ ဆင္းသက္ဖို႕

ေလထုပါးပါး ကိုသူမထြင္းေဖာက္ထြက္ခြာလာခဲ့ၿပီ…..

ေႏြလို ေႏြးေထြးစြာ ၿပဳမူ…

မိုးပြင့္ၿဖဴၿဖဴေလးေတြလို ခရီးဆန္႕..

ကိုယ့္ နွလံုးသားကို လြမ္းဆြတ္ၿခင္း သံပတ္ေပးလို႕

ကမၻာေၿမကေန ေခတၱ ေၿပးထြက္သူ…

လမင္း ဆီကအၿပန္ခရီးစဥ္မွာ

ပိုင္စား ခံုမင္ ခဲ့ရသမွ် ..ေကာင္းကင္ေတးသြား တိုင္းကို

ဇြန္လရဲ႕ မိုးစက္မ်ားလို သြန္းၿဖိဳးရြာက် ေပးလိမ့္ဦးမယ္….။

အဲဒီ မိန္းကေလး….ေပါ့

ေနမင္းႀကီးကို ေက်ာ္ၿဖတ္..

ကူးခတ္ ရြက္လႊင့္လာခဲ့တယ္..။

သံစဥ္မ်ားနွင့္ တင့္တယ္စြာခရီးဆက္

နဂါးေငြ႕တန္း ဂလက္ဆီ ေတာင္မွ

သူမ အလင္းတန္းမ်ားေႀကာင့္ ကိုယ္ေရာင္ပ်က္ၿပယ္…။

နိဗၺာန္ဘံုကို ခ်စ္ၿမတ္တန္ဖိုးထားႀကသလိုမ်ိဳး..

သုခအၿပည့္နဲ႕ အတူ..

ပူေလာင္ၿခင္းေတြတိုးမေပါက္တဲ့ သူမထံပါး..

ေနမိသားစုတစ္စုဟာ ေရာင္၀ါေတြနည္းက်န္ခဲ့ရရွာ….

ကိုယ္ပိုင္အလင္း တန္းမ်ား ေ၀၀ါး

အားလံုး….သူမကိုသာ တန္ဖိုးထားခဲ့ႀကရ…။

……………………………………………..

သူမရဲ႕ ေၿခဖ၀ါးတို႕ကို

ေလႀကမ္းက မနာလိုစြာ တိုက္ခိုက္..

ထိခိုက္လဲက်ေစ…..

(သို႕ေသာ္လည္း…သူမမညႊတ္တြား..

ေန႔အလင္းထဲမွာပင္ ႀကယ္တာရာတို႕နွင့္ တြဲဖက္ကခုန္ခဲ့ရ….။။)

ေၿမၿပင္က ပန္းတို႕သည္ပင္

ပြင့္ဖက္မ်ားကို ရွက္ရြံ႕စြာကြယ္၀ွက္

ေၿမထက္သက္မဲ့ အလင္းကေခ်သည္ကို ႀကိဳလင့္ေမွ်ာ္ရီ….။

commentinfo By: သြဲ႕သြဲ႕ at Feb 23, 2013
Comment #8

ႀကိဳက္တာ….ဟာ.။

ေနာက္ဆံုးအပိုဒ္ႀကီးကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ဖ်က္တယ္ထင္တယ္… အဲဒါႀကီးကေတာ့ ခိုးလိုးခုလုၿဖစ္သြားတယ္…

commentinfo By: သြဲ႕သြဲ႕ at Feb 23, 2013
Comment #9

ေက်းဇူးဟာ သြဲ႕ ေလး ျပီးေတာ့ ေဆာရီး။ ဟုတ္တယ္ဟ ေနာက္ဆံုးက ေဘာင္လြတ္သြားတယ္

commentinfo By: နိုးဆက္ at Feb 23, 2013
Comment #10

ေကာင္းတယ္ ငါ့ေကာင္ ငါႀကိဳက္တယ္

commentinfo By: သီဟန္စိုး at Mar 5, 2013

Leave Comments

Name*

Email*
Website
Email me whenever there is new comment