အခန္းပ်က္ငွက္
ေမေမ…
ကၽြန္ေတာ့္မွာ တျခားသူေတြ
တ တ ေနသလို
မိသံလြင္လည္းမရွိခဲ့
ျမစန္းရီလည္းမရွိခဲ့……..။
အဲ့ဒီ့ဦးေနွာက္က ထြက္ထြက္လာတဲ့
အလြမ္းအတြက္
ကၽြန္ေတာ္ရွက္တယ္ေမေမ……..။
ကၽြန္ေတာ့္နွလံုးသား
တစ္ခန္းရပ္ေနတယ္
သံပတ္ပ်က္သြားတာလည္းျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္
တစ္ေယာက္က ဖ်က္ဆီးသြားတာလည္း ျဖစ္နိုင္တယ္….။
ေမေမ့ကိုလြမ္းဖို.
တျခားတစ္ေယာက္ကိုလြမ္းဖို.
မာေက်ာတင္းရွ ကၽြန္ေတာ့္နွလံုးသားက
ေရခဲရိုက္ထားတဲ့အေသေကာင္ပုပ္လို ။
ကၽြန္ေတာ့္ကို ကၽြန္ေတာ္လိုက္ရွာရင္း
အားလပ္ရက္ေတြကိုလည္းေမ့တယ္..
ကၽြန္ေတာ္ျပန္လာမဲ့ရက္ေတြကို တြက္ေနတဲ့
ေမေမ့ကိုလည္းေမ့တယ္…..
အဲ့ဒီ့မေကာင္းဆိုး၀ါးေကာင္ကိုလည္း ေမ့တယ္…။
ေမေမ ကၽြန္ေတာ္က
တစ္ေယာက္ေယာက္ရဲ. အပိုေဆာင္းထားတဲ့အခန္းလြတ္ျဖစ္မယ္..
ဘာမွထည့္မရတဲ့ အခန္းေဟာင္းတစ္ခုလည္းျဖစ္ရင္ျဖစ္မယ္
အခုခ်ိဳေနလည္း ခဏေနရင္ ခါးမယ္….။
သူလိုကိုယ္လို ေဘာင္ထဲ၀င္ဖို.ၾကိဳးစားလို.မရေတာ့…
ကၽြန္ေတာ့္ကိုယ္ ကၽြန္ေတာ္ပဲ ေဘာင္ခပ္လိုက္တယ္….။
မဆိုင္တာေတြေျပာမိျပန္တယ္….
ကၽြန္ေတာ္က
အိပ္မက္ထဲမွာ
စကားေတြနဲ.လမ္းေလွ်ာက္တတ္တယ္..ေမေမ…..။
ကၽြန္ေတာ္က ပ်က္ေနတဲ့အခန္းတစ္ခန္း…
ဟုတ္တယ္……..
ကၽြန္ေတာ္က
အစြန္းနွစ္ဖက္ေပၚနားတတ္တဲ့
အဆီအေငၚမတည့္တဲ့……ငွက္…….။
နွင္းယုေ၀
Comment #2
hote de
koh kou ko bar set loak tint le so tar ma ti dot bu
🙁
Comment #1
ကဗ်ာေလး ခံစားအားေပးသြားပါတယ္ဗ်ာ