ထစ္ခနဲဆုိ စိတ္နဲ႔ပဲျမင္ေအာင္ၾကည္႔မိေတာ႔တယ္

ပါဝါေရာ အုိင္ဒီယာပါ ကုိယ္ကထူထူပဲ

ခပ္ေစြေစြမုိးတစ္အုပ္ အရိပ္တစ္ခုအေပၚ ရြာခ်သြားတယ္

ကုိယ္ျမင္ရတဲ႔ ဒီအခန္းက ဖရုိဖရဲဆန္ဆန္စိတၱဇနဲ႔

ဆန္႔ငင္ဆန္႔ငင္ျဖစ္ေနတဲ႔ ေရးလက္စ ကဗ်ာတန္းလန္းေတြရယ္

တစ္ဖြာႏွစ္ဖြာပဲရႈိက္ရေသးတဲ႔ ေသာက္လက္စ စီးကရက္အခုိးအေငြ႔ေတြရယ္

ခပ္စုိက္စုိက္ၾကည္႔ေနတဲ႔ မ်က္လုံးႏွစ္လုံးရဲ႕အသြားခြ်န္ထက္မႈ ႏႈန္းထားေတြရယ္

အစီအစဥ္တက်ပုံေဖာ္ထားတဲ႔ ေရွ႔ျဖစ္ေဟာကိန္းေတြရယ္

ဂုဏ္သေရရွိလူၾကီးလူေကာင္းေတြရဲ႕အဖုိးတန္ ညစာစားပြဲတစ္ခုရယ္

သုိးမဲ ၇ေကာင္နဲ႔ ဝုိင္ပုလင္းအလြတ္ေတြရယ္

ေသာ႔တြဲေတြအမ်ားၾကီးပုိင္ဆုိင္ထားေပမယ္႔ ဘယ္နံပါတ္နဲ႔လွည္႔ဖြင္႔ရမယ္ဆုိတာ

အေသအခ်ာမသိေသးသူ တစ္ေယာက္ရယ္

အလွည္႔က်ဝိဥာဥ္ႏႈတ္တမ္းကစားေနတဲ႔ အံစာပြဲတစ္ခုရယ္

အဖုံးဖြင္႔လုိက္တုိင္းဗလာေတြပဲက်ေနတဲ႔ နံပါတ္ျပားတစ္ခုရယ္

အဲဒီအခန္းကုိ မြန္းၾကပ္မႈေတြနဲ႔ပိတ္ေလွာင္ထားတဲ႔ တံခါးတစ္ခ်ပ္

အက္ကြဲသံေတြပဲ လွ်ံက်လာတယ္

မိျငိဏ္းခက္