ဖ်ားနာျခင္း
ဖ်ားနာျခင္း
ကမာၻႀကီးက မ်က္မွန္တပ္ၿပီး (ကိုယ့္ကို) မ်က္ေစာင္းထုိးလုိက္ၿပီ။
စိုးရိမ္စိတ္က လည္ေခ်ာင္းထဲမွာမွ လာၿပီး က်ိဳ႕ထုိးေနတယ္။
ကိုယ္ကလည္း ကိုယ္ပဲ။
လြမ္းတာကို လြမ္းတယ္လုိ႔မေျပာဘူး..
အိပ္ေရးပ်က္ခံတယ္။
အရိပ္နဲ႔မလြတ္တဲ့ ဦးထုပ္ေလးလုိပဲ။
ကုိယ့္ကိုကိုယ္လည္း ဖမ္းမမိေတာ့ဘူး။
“ရွင္ကေလ.. သိပ္ကေလးဆန္တာပဲ” လုိ႔
သစ္ကုိင္းေျခာက္ေလးက စိတ္ဆုိးတယ္။
“ေျပာရင္လည္း ရွင္.. ရင္နာရဦးမွာပဲ
ဒါေပမဲ့ မေျပာမျဖစ္လုိ႔ ေျပာရဦးမယ္
ကြ်န္မ ရွင့္ကို မယံုၾကည္ေသးဘူး”
ေရစင္ေအာင္ေဆးထားတဲ့စိတ္ဟာ မေျပာင္ေသးမွန္း ကိုယ္သိလုိက္ရတယ္။
ရွင့္ကို ကြ်န္မ.. မခ်စ္ဘူးဆုိလည္း လူသတ္လုိ႔ရေနတာပဲ။
ကိုယ္ကေတာ့ ” မင္းကိုခ်စ္တယ္” လုိ႔ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ျပန္ဆဲထားတယ္။
ဟုတ္ပါတယ္။
ကိုယ္ဟာဒဏ္ရာရေနတဲ့
ေအမုိင္နာ(Am)ေကာဒ့္ႀကီးပါ
အိပ္မက္ထဲက ‘သြား’ ရာေလးကို
လက္ေမာင္းေပၚျပန္ဝင္စားေစခ်င္တာေတာင္
ကိုယ္က ” ခ်စ္တယ္.. ခ်စ္တယ္ ” လုိ႔ပဲ အမွ်ေဝတတ္တဲ့ေကာင္။
မင္းက ကိုယ့္ကိုမယံုၾကည္ဘူး။
အခ်စ္ကို ျပစ္မွားတယ္။
ကိုယ့္မွာ ေရွ႕ဆက္တုိးစရာ ဖိနပ္မွမရွိဘဲ
မင္းမရွိတဲ့အခါက်ရင္ ညေနငါးနာရီခြဲေလးကို
က်ိဳခ်က္ၿပီးမွပဲ ကုိယ္လြမ္းပါတယ္
ပုိးမႊားသန္႔စင္လုိ႔လားမသိဘူး
အခ်စ္ဆုိတဲ့အသံၾကားတာနဲ႔ ကုိယ္ဖ်ားနာရတယ္။
-ကြ်န္မ ျပန္ေတာ့မယ္။
-ကိုယ္လြမ္းေနတာေလး ေမ့က်န္ခဲ့ဦးမယ္။
-က်န္ေနခဲ့ရင္သိမ္းေပးထားေပါ့။
အခ်စ္ဟာ ကိုယ့္ကို
အကုသုိလ္အေယာင္ေဆာင္ၿပီး
နဖူးေတာက္သြားၿပီ
တစ္ခုပဲရွိေတာ့တယ္
အနက္ေရာင္မ်က္မွန္ေလးကို မီးလွံဳမေနေတာ့ဘူး
ကိုယ္နားထင္ကိုပဲ ကိုယ္.. ေသနတ္နဲ႔ေဆးထိုးမယ္။
ေနပိုင္
၁၆း၁၆
၀၅.၀၅.၂၀၁၂
Comment #2
choice of words & talkies r really professional
🙂
By: ei lay at Mar 11, 2013
Leave Comments
Email me whenever there is new comment
Copyright © 2022 PoemsCorner. All rights reserved. Terms of Service
Comment #1
daw daw pyaw tat de naw
a yann ko daw par de
laee sarr par de..sayar g ye
🙂
ma pyone pe ko ma nay naing bu
5 times non-stop reading