ဗီယက္နမ္ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္လို ငါေနထိုင္
ဂ်ေမကာကၽြန္းသားတစ္ေယာက္လို ငါခံစား
အာဖရိကန္မုဆိုးမတစ္ေယာက္လို ငါအိပ္စက္
ကိုလံဘီယာ အလုပ္သမားတစ္ေယာက္လို ငါရွဳေမွ်ာ္ေ
ၾသာ္…
ငါ တပ္မက္တဲ့ ကမၻာၾကီး။

ငါးမန္းဟာ
ဆားငန္ေရနဲ႕ အသားတံုးငတ္သလို
ငါလည္း အခ်စ္နဲ႕ အသစ္ကို ငတ္မြတ္မိ
ေႏြဦး (၄၀) ရွိခဲ့ပါျပီ။

ေႏြဦး (၄၀) ရုပ္ရွင္မွာ
ဗီလိန္လည္းလုပ္ခဲ့ရ
ဇာတ္လိုက္လည္းျဖစ္ခဲ့ရေ
ထာင္ေခ်ာက္လည္းနင္းခဲ့ရ
ပိုက္ကြန္လည္းခ်ခဲ့ရ
ပ်ားရည္လည္းလ်က္ခဲ့ရ
ေဆးခါးၾကီးလည္းေသာာက္ခဲ့ရ
နတ္ျပည္လည္းတက္ခဲ့ရ
ငရဲျပည္လည္းက်ခဲ့ရေ
သနတ္ပစ္ခန္းလည္း ၾကံဳခဲ့ရ

သခင္ကိုယ္ေတာ္မွဳိင္းနဲ႕ အိုင္းစတိုင္းကို ၾကိဳက္ခဲ့တာ
ကက္သရင္းဇီတာဂ်ံဳးနဲ႕ ေမာ္စီတုန္းကို ၾကိဳက္ခဲ့တာ
ေရာ့ခ္ သီခ်င္းနဲ႕ အရက္ျပင္းကို ၾကိဳက္ခဲ့တာ
ျပင္သစ္ေကာ္ဖီနဲ႕ ဂ်င္းေဘာင္းဘီကို ၾကိဳက္ခဲ့တာ
မုန္႕ဟင္းခါးနဲ႕ မက္ေဒါနားကို ၾကိဳက္ခဲ့တာ
ေနကာမ်က္မွန္နဲ႕ ျခံထြက္သီးႏွံကို ၾကိဳက္ခဲ့တာ
မဟတၱမဂႏၵီနဲ႕ မိုဒီကလ်ာနီကို ၾကိဳက္ခဲ့တာ
ၿမိဳ႕မျငိမ္းနဲ႕ ကတ္ကိုဘိန္းကို ၾကိဳက္ခဲ့တာ
ငါးသေလာက္နဲ႕ မမႏုကို ၾကိဳက္ခဲ့တာ
ငါဟာ တကယ့္ကို ပုထုဇဥ္ပဲ။    ။

မိုဃ္းေဇာ္

(ရုပ္ရွင္ေတးကဗ်ာ)