အဆံုးသတ္မေသခ်ာတဲ့…အိပ္မက္တစ္ခုကို..တရႈိက္မက္မက္
စြဲလမ္းခြင့္ရတယ္..။

ဇာတ္ပို႔…ဇာတ္ရံေတြမပါတဲ့…ၿပဇာတ္တပုဒ္လို…
ေသြ႕ေၿခာက္မေနခဲ့ပါဘူး…။

စိတ္ကူးယဥ္ဆန္လြန္းတဲ့ေတြ႕ဆံုမႈနဲ႕စဖြင့္တဲ့…နိဒါန္းမွာ…
လက္ေတြ႕က်က်အဆံုးသတ္ရမယ္ဆိုရင္...တရားပါ့မလား…။

အရာရာဟာ…ဟန္ထူးလြင္နဲ႔အတူ…ေၿဖးေၿဖးေလး…သြားေနပါတယ္..။
ငါတို႔အားလံုး….ေႏွးေႏွးေလးပဲ…။

ေစာက္ရမ္းခ်မ္းသာတဲ့ေကာင္နဲ႕တြဲေနလား….
ေစာက္ဂရုမစိုက္ဘူး…………

အဲ့ေကာင္က…ေစာက္ရမ္းေခ်ာတယ္လား…
ေစာက္ဂရုမစိုက္ဘူး………….

မင္းဘာေကာင္ၿဖစ္ၿဖစ္…ေစာက္ဂရုကိုမစိုက္တာ….။
ႏွလံုးသားခ်င္း…ၿပိဳင္ၿဖဴရဲရင္…တိုက္စားေပးတယ္..။

ေရာမၿမိဳ႕ထဲထိုင္ၿပီး…တေယာသံနားေထာင္ၿပလိုက္ခ်င္ေသးတယ္..။

မိုးမရြာလို႔…ပြင့္မလာတဲ့…ပိေတာက္ပန္းကို..
ေယာင္ယမ္းၿပီး..လြမ္းမေနစမ္းပါနဲ႕..။

ပြဲလန္႕တုန္း…ဖ်ာခင္းတဲ့အခ်ိန္မွာ..
လည္ပင္းၿဖတ္နင္းခံရရင္ေတာ့…
မင္းထိုက္နဲ႕…မင္းကံပဲ..။

အေ၀းၾကီးမွာက်န္ခဲ့လည္း….
ငါတို႔က…ေအးေဆးပါပဲ…။

အရာရာဟာ….ၿဖည္းၿဖည္းေလးပဲေလ..။

တကယ္ေတာ့……..
မင္းေဖာက္ခ်င္ေနတဲ့ Seal က..ငါကိုယ္တိုင္ပိတ္ထားခဲ့တယ္ဆိုတာ..
မင္းသိဖို႔လိုမယ္ထင္ပါတယ္…။

ေၿပာၿပလိုက္စမ္းပါ…ပန္းသီးေလးရယ္..
မင္းပါးၿပင္မွာ…ငါ့သြားရာေတြ..ရွိေနေသးတယ္ဆိုတာ..
သူ႕ကို..ၿပလိုက္စမ္းပါ…။

သူ႕မ်က္ႏွာမွာ…ရာသီအလိုက္ပန္းေတြပြင့္သြားပါေစ..။