Room no.(202)
အဲ့ဒီအခန္းထဲမွာ ကမာၻေျမၾကီးရဲ ့ဆြဲအားေတြမရွိဘူး ပတ္၀န္းက်င္ရဲ ့ဖိအားေတြမရွိဘူး ေငြဆိုတဲ့ေကာင္ရဲ ့တြန္းအားလဲမရွိဘူး ဒါေပမယ့္ အရူးလို ့ေျပာလို ့မရေအာင္ရူးေနတဲ့လူတစ္သုိက္ရွိတယ္… အဲ့ဒီအခန္းထဲမွာ မနာလိုတဲ့ မ်က္လံုးေတြမရွိဘူး အတင္းေျပာတဲ့ ပါးစပ္ေတြမရွိဘူး သတ္ပုတ္မဲ့ လက္ေတြလဲမရွိဘူး ဒါေပမယ့္ ခံစားခ်က္ေတြ၊ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ၊ယံုၾကည္ခ်က္ေတြ ၾကီးမားစြာထမ္းပိုးထားတဲ့ ႏွလံုးသားေတြ လဲေလ်ာင္းအိပ္စက္ေနတယ္… အဲ့ဒီအခန္းမွာ အသားအေရာင္ခြဲျခားမွုေတြမရွိဘူး လူမ်ိဳးေရးခြဲျခားမွုေတြမရွိဘူး အဆင့္အတန္းခြဲျခားမွုလဲမရွိဘူး ဒါေပမယ့္ ခင္ဗ်ားလဲက်ခဲ့ရင္ ၀ိုင္းထူမယ့္လက္ေတြရွိတယ္…. အဲ့ဒီအခန္းထဲက အေပၚကိုေမာ့ၾကည့္ရင္ ၾကယ္ေတြကို မျမင္ရဘူး ေနမင္းၾကီးကိုလဲ မေတြ ့ႏိုင္ဘူး သက္တံ့ေလးလဲ မရွိဘူး ဒါေပမယ့္ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ခုန္ေပါက္ေနတဲ့ ေရာင္စံုေျခရာေလးေတြရွိတယ္ အဲ့ဒီအခန္းထဲမွာ အာဒံမရွိဘူး ဧ၀လဲမရွိဘူး ဟစ္တလာလဲမေရာက္ဖူးခဲ့ဘူး ခင္ဗ်ားရယ္ ကၽြန္ေတာ္ရယ္ ကၽြန္ေတာ့္ ၀ိဥာဥ္ရယ္ အတူတူ ပခံုးဖက္ပီး ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ဖူးတယ္ အဲ့ဒီအခန္းထဲမွာ အတၱမရွိဘူး မာနမရွိဘူး ပ်က္ရယ္ျပဳမွုေတြမရွိဘူး ဒါေပမယ့္ မင္းတံခါးဖြင့္၀င္သြားတိုင္း အျမဲတမ္း ၾကိဳဆိုေနမယ့္ အျပံဳးေလးေတြရွိတယ္…. အဲ့ဒီအခန္းမွာ ေျခတစ္ဖက္ခ်စရာေနရာရဖို ့ ရူးေလာက္ေအာင္ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ဖူးတဲ့ ဒီခ်ာတိတ္ ခုေတာ့…. အဲ့ဒီအခန္းထဲကို ဧည့္သည္အျဖစ္နဲ ့ေနာက္တစ္ေခါက္ေရာက္လာရျပန္ျပီေပါ့……