ရထားအိုေလးနဲ ့ထြက္ခြာလိုက္ပါ

ခိုနားရာမဲ့ ဘူတာေဟာင္း

ဆိတ္ဆိတ္ျငိမ္သက္စြာနဲ ့

အသံမဲ့….ႏုတ္ဆက္ေနခဲ့တယ္

မလွမ္းမကမ္းအေဝးက လွမ္းျကည့္မိျပန္ေတာ့

အလြမ္းဆိုတာ..ေဝဝါးဝါးနဲ ့

အတိတ္ဆိုတာ…မွဳန္ပ်ပ်နိုင္ခဲ့ဖူးတယ္…။

ဆုေတာင္းျပည့္ေစတီ…

ရင္မွာလွဳိက္လဲ….ေသခ်ာဖူးေတာ့

ဆုေတာင္းေတြလဲ…ေဝဆာ

ဆံုနိဳင္ခြင့္လဲ….ေပးလွည့္ပါ။

ဆြဲဖြင့္မိတဲ့…တံခါးတစ္ခ်ပ္

အတိတ္လို ့ပဲ…အမည္တြင္ေစ…..

ဒီလိုနဲ ့ပဲ ကၽြန္ေတာ္…………

ေနသားက်ေအာင္ေနလိုက္ပါေတာ့မယ္….။