မ်က္ရည္နဲ ့အသက္သြင္းခဲ့တဲ့ကဗ်ာ
တစ္ဖင္ထဲထြက္တဲ့
ေမာင္ႏွမခ်င္းတူတာေတာင္မွ
ဒီအဖမဲ့ ဖတဆိုးေလး
ႏွစ္ေကာင္ကိုမွ
မင္းတို ့ကထပ္ျဖိဳခြဲတယ္ … ။
မင္းတို ့မွန္တယ္
ငါတို ့မွားတယ္
ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လုံးေခါင္းငုံေနခဲ့ရတယ္ … ။
ငယ္ရိပ္ငယ္ေယာင္လား
ကမၻာမေက်ေသြးေၾကြးေတြလား
မင္းအရြယ္နဲ့ 7တန္းကေလးကို
ထိုးခဲ့ဖူးတယ္ … ။
မင္းတို ့ဦးေႏွာက္ေတြနဲ ့
10တန္းတစ္ေယာက္ကိုဖ်က္ဆီးခဲ့တယ္
ငါတို ့ႏွစ္ေယာက္ရဲ ့ ဘ၀ေတြ
ဘယ္ေန ့ကမွမလွပခဲ့ဘူး
အျမဲတမ္းအခ်ိဳးဖဲ့ခံ
အႏွိမ္ခံဘ၀နဲ ့ေနခဲ့ရတယ္
၀မ္းကြဲေတြၾကားထဲမွာ
ငါမသာခ်င္ခဲ့တဲ့ေန ့တစ္ရက္မွမရွိခဲ့ဘူး
ဒါေပမဲ့ အဲ့လမ္းေတြက
ငါ့ရဲ ့အတၱေတြနဲ ့ပဲ အေမွာင္က်ေနတယ္ … ။
ပထမဆုံး ဆုံးရွံဳးမွဳ
အေဖေသခဲ့ရတယ္
အေဖေျခခ်ခဲ့တဲ့
ဟိုဖက္ကမ္းကိုပဲ ကၽြန္ေတာ္လွမ္းခ်င္တယ္
အဲ့မွာကၽြန္ေတာ္တို ့ျငိမ္းခ်မ္းခဲ့တယ္
ကၽြန္ေတာ္တို ့ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့တယ္ … ။
အဲ့လိုနဲ ့ပဲ မင္းတို ့နဲ ့ေတြ ့ေတာ့
ငါတို ့ဘ၀ေသခဲ့ရတယ္ … ။
ရင္ထဲမွာရွိေပမဲ့
မေျပာျဖစ္ခဲ့ရတဲ့ စကားသုံးခြန္း
အေဖ့ကိုခ်စ္တယ္
အေမ့ကိုခ်စ္တယ္
အစ္ကိုကိုခ်စ္တယ္
ကဗ်ာထဲမွာပဲမ်က္ရည္နဲ ့အသက္သြင္းခဲ့တယ္ … ။
Comment #2
ဟိုက္….ဘာေျပာရမလဲ loafer ရယ္..ဘာေျပာရမလဲဆိုသာသိရင္ ေျပာျပပါ့လား….ဆြံ႔အသြားတာပဲ
Comment #3
Bro ကၽြန္ေတာ္လည္းကဗ်ာတစ္ပုဒ္အေပၚမွာပဲရင္ဖြင့္ျပႏိုင္ခဲ့တယ္ … ။
Comment #4
Hna lone tarr unit khan sarr twar par de
Comment #5
လြမ္းေမာရပါတယ္…ကဗ်ာေကာင္းေလးအတြက္
Comment #1
^_^