Home
Post Masterpiece
Register
Login
ဟိုတုန္းကအေၾကာင္းေတြ (၂) (ေနမ်ိဳး)
အဲဒီတုန္းက
ညည အခန္းျပန္ေရာက္ရင္
“ဘာမွ မက်န္ဘူးဟင္း” နဲ႔ ထမင္းစားတယ္
ေရတစ္ခြက္ဟာ
ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕လို တန္ဖိုးႀကီးမားခဲ့ ။
အဲဒီတုန္းက
အဲဒီတုန္းက ဆိုတာ
အခု ျဖစ္ေနတာေတြရဲ႕ ဟိုတစ္ဖက္
အဲဒီ ဟိုတစ္ဖက္က ေန႔ရက္ေတြကို
ေျပာတာပါ ။
အဲဒီတုန္းက
“မေအာင္ျမင္ေသးဘူး” အက်ႌကို ၀တ္ခဲ့တယ္
ေန႔မ်ား ညမ်ား
ဒဂၤါးျပားမ်ားဟာ
ငါ့ လိပ္စာကို မသိၾကေသးဘူး
အကၡရာေတြဟာ
စာမ်က္ႏွာေတြဆီကို မသြားတတ္ေသးဘူး
အဲဒီတုန္းက ။
အဲဒီတုန္းက
ငါဟာ
အကၡရာေတြကို
လက္နဲ႔ေရးခဲ့တာ မဟုတ္ဘူး
ဦးေခါင္းနဲ႔
ႏွလံုးသားနဲ႔
အသက္ဓာတ္နဲ႔ ေရးခဲ့တာေပါ့
အခု ဒီကဗ်ာေရးသလို ။
အဲဒီတုန္းက
ငါ နည္းနည္းငယ္ေသးတယ္
မိန္းမတစ္ေယာက္ကိုေတာ့ ခ်စ္တတ္ေနၿပီ
အရက္ျဖဴတစ္ပုလင္းကို ကုန္ေအာင္ေသာက္တတ္ေနၿပီ
၀ီလ်ံဘလိတ္ ရဲ႕ “ဖ်ားတဲ့ႏွင္းဆီ” ကဗ်ာကို ခံစားတတ္ေနၿပီ ။
မုန္းတိုင္းရဲ႕ အသံကို နားေထာင္တတ္ေနၿပီ
အဲဒီတုန္းက ။
အဲဒီတုန္းက
ေပ်ာ္ရႊင္တယ္
နာက်ည္းတယ္
ရယ္ေမာတယ္
စိတ္လႈပ္ရွားတယ္
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုလည္း သိပ္ယံုၾကည္တာပဲ ။
အဲဒီတုန္းက
“ဘာမွ မဆန္းဘူးျပဇာတ္ ” ကို
တစ္ေယာက္တည္း မကတတ္ေသးဘူး
အဲဒီတုန္းက
“ျမည္ေနတဲ့ ထရမ္းပက္” ကို
မေရးႏုိင္ေသးဘူး
အဲဒိတုန္းက
ငါ့အေရျပားေပၚမွာ ေဆးမင္ေၾကာင္ေတြ မရွိေသးဘူး
အဲဒီတုန္းက
မီးသတ္ကားေတြ ငါ့ဆီကို မလာၾကာေသးဘူး ။
အဲဒီတုန္းက
ေၾသာ္ .. အဲဒီတုန္းက
ေက်ာက္တံုးႀကီးကို မ, မၾကည့္ဖူးေသးဘူးကဲြ႕ ။ ။
ေနမ်ိဳး
Leave Comments
Email me whenever there is new comment
Copyright © 2022 PoemsCorner. All rights reserved. Terms of Service