ဆံပင္တိုသြားလည္းကိုယ့္အေရာင္ကိုယ္

မွတ္မိပါေသးတယ္ဆိုတဲ့အထာနဲ႔

တစ္အိမ္တည္းေနျပီးမင္းရယ္ငါရယ္မျမင္ဖူးၾကဘူး

တစ္အုပ္လံုးဖတ္ဖို ့အခ်ိန္မရဘူးဆိုလည္း

လွမ္းထားတဲ့ၾကယ္ေတြကိုပဲျပန္ရုတ္လိုက္တာေပါ့

ရိုး သား ခဲ့ တာ လည္း ျဖစ္ ႏုိင္ တာ ပဲ

ရိုး သြား ခဲ့ တာ လည္း ျဖစ္ ႏိုင္ တာ ပဲ

ဘာမွမလုပ္တဲ့သူဟာပိုဖ်ားေလ့ရွိတာသိလား

အိမ္ေရွ႕တံခါးကမင္း၀င္လာတဲ့အခ်ိန္

ငါသခၤ်ာညံေနတာကလြဲလို ့

တူးသြားတဲ့ငါ့ၾကက္ဥေၾကာ္ကို

မင္းဟက္ဟက္ပက္ပက္ေငးၾကည့္ဖူးတာကလြဲလို ့

ငါတို ့ဘယ္ႏွခါပြင့္လင္းမႈ႕အေၾကာင္းကို

သီခ်င္လုပ္ျပီးနားေထာင္ဖူးသလဲ

ေျပာပါ…………………………….

ဘယ္ႏွခါနားေထာင္ခဲ့ဖူးသလဲ

ဖန္စီလက္စြပ္နဲ႔ပြဲတက္ဖို ့ခက္တယ္မဟုတ္လား

အၾကားအာရုံကိုေလာ့ခ္ခ်ထားပါ

အျမင္အာရုံကိုတစ္၀က္သြန္လိုက္ပါ

ျပီးရင္ေပေနတဲ့မင္းဖိနပ္ကိုငါ့ဆံပင္နဲ႔သုတ္လိုက္ပါ

မင္းလက္ေတြေအးစက္ေနတဲ့အေၾကာင္းငါမသိသလို

ငါ့စိတ္ေတြေအးစက္ေနတဲ့အေၾကာင္းမင္းမသိဘူး

သုခဘံု၊ေကာင္းကင္သူေကာင္းကင္သား၊ပထမတန္းလက္မွတ္

ငါမသိဘူး

သုည၊ပုတ္သိုးေနတဲ့အေရာင္၊အခြံ

မင္းမသိဘူး

တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္မီးမညွိေသးသ၍ေတာ့

………………………………………………………….

မင္းနဲ႔ငါဟာ

ကိုယ့္ႏိုင္ငံကစံေတာ္ခ်ိန္နဲ႔

အျခားတစ္ေယာက္ရဲ႕နာရီကိုခ်ိန္ကိုက္ယူဖို႔

ၾကိဳးစားေနၾကသူေတြ။

*တယ္ရီ

3.12.2012 350pm