မာနကိုဦးစားေပး
သိကၡာကိုေရွ႕တန္းတင္
အခ်စ္ေတြအေမွာင္ခ်ျပီး
တဖက္သတ္ဇာတ္သိမ္းဖို႕ ၾကိဳးစား…

ျဖဴစင္တဲ့အခ်စ္ကို စြဲခ်က္တင္
႐ိုးအမႈနဲ႕ပုပ္မတပ္
မာနတရားသူၾကီးကို
အတၱနဲ႕လာဘ္ထိုး
မ်က္ႏွာလိုက္စီရင္ခ်က္ခ်ေစတယ္
အခ်စ္မွအမုန္းသို႕ ေျပာင္းေစသတည္းေပါ့…

တိုးတိတ္႐ိႈက္သံကို မ်က္ကြယ္ျပဳ
မ်က္ရည္စေတြ ေက်ာခိုင္း
အေဝးသို႕ေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့တယ္
ေအာင္ႏိုင္သူရဲ့ေျခလွမ္းေတြလိုမ်ိဳးေပါ့…

အခ်ိန္ေတြၾကာျမင့္
အေဖာ္မဲ့ခ်ိန္ ႏွစ္ခ်ိဳ႕လာေတာ့
ရီေဝေဝေနာင္တေတြနဲ႕
တခါျပန္တမ္းတ
လြမ္းမိပါေသာ္လည္း
မတတ္ႏိုင္ဘူးေလ…

ကိုယ့္ဇာတ္ညႊန္းကိုယ္ေရး
ကိုယ့္စိတ္ၾကိဳက္ကခဲ့ျပီးမွေတာ့
ကိုယ့္အျပစ္ကိုယ္ခံရုံေပါ့
အခုမွမွားပါျပီဆိုလည္း
ျပင္ဆင္ႏိုင္ခြင့္မရွိေတာ့ေအာင္
အားလုံးျပီးဆုံးခဲ့ျပီေလ…

ဒီဘဝေတာ့ ဒီမွ်ပဲေပါ့ ……………………………………………………………