ေမွာ္အတတ္ေတြနဲ ျပစ္လြတ္ခဲ႕တဲ႕  စကားေတြက
ငါ႔  နားနဲ႕တင္မဟုတ္ဘူး
ႏွလုံးသား နဲ႕ပါနာခံခဲ႕တဲ႕ ခပ္အအေကာင္ပါ ကြာ ။

မုီးလြန္မွ ထြန္ခ်  … တဲ႕
ငါလြမ္းရင္ေတာင္ ငုိမျပဘူး
ေရမေရာတဲ႕  ငါမ်က္ေရေတြငါအားနာလုိ႕………

တျခားတစ္ေယာက္ရဲ႕
ထိးေအာက္မွာ  ခါးေလး ကုိ ဖက္လုိ႕
အမယ္ ……ငါေရွ့ရာက္မွ ကဲျပေနတာ
ဆြဲရုိက္ဖုိ႔ ေတာင္ ေကင္းတယ္

ဒါေတာင္ ငါဆုိတဲ႕ ေကာင္က
ေ၀ေ၀၀ါး၀ါး နဲ႕ အတိတ္ကုိျပန္သြားလုိက္တာ
ဒိေနရာေပါ႕ ကတိစကားေတြ ထားခဲ႕တာ……
ေပ်ာ္ရြင္ရယ္ေမာျခင္းေတြပါ
ေယာင္ယမ္းစမ္းေနလုိက္ေသးတယ္
အတူတူထုိင္ခဲ႔ တဲ႕အုပ္ခုံမွာ
မ်က္မျမင္တစ္ေယာက္လုိ ေပါ႕…………။

ေနာက္ဆုံးေတာ႕လည္း
ငတုံး ႀကီးငါဘဲ
အရွဳံးေပးၿပီး ျပန္လာခဲ႕ပါတယ္
ႏွလုံးသားမရွိတဲ႕ ရင္ဘက္ႀကီးနဲ႕…………။