ေသမဲ့ အဲဒီညက

၇ နာရီတိတိမွာ

ခ်စ္သူကို သတိရ တယ္ ..။

တယ္လီဖုန္းဆက္သြယ္မႈလိုင္းမ်ား..

မအားေသးပါရွင္..

….

(ေသလိုက္စမ္း

ၿမန္မာၿပည္က ေကာ္နက္ရွင္…)

တံၿမက္စည္းကို စီးလည္း

ဒီခရီး ေရာက္မွာပဲ

ဒါေပမဲ့

မ်က္လွည့္ေသတၱာကို ဆြဲေပြ႕

ခ်စ္သူအိမ္ေရွ႕ ေရာက္ခဲ့တယ္..။

ဖြင့္စမ္းပါကြယ္..

ဖဲခ်ပ္ ၅၀ ကိုလည္း

ပန္းပြင့္ ၅၀ လုပ္နိုင္စြမ္းပါတယ္။

ဒိုင္က ခရာမႈတ္တယ္..

ပြဲကမရပ္ဘူး…

ဒိန္း တပ္ တပ္

ဒိန္း တပ္ တပ္..

အို..ခ်စ္ၿမတ္သူ..

ငါ့ရင္တစ္ၿခမ္းစာလံုး

စစ္ခ်ီသံေတြနဲ႕ ဖံုးေရာ…။

၈ နာရီမတ္တင္း…

ၿပတင္းေပါက္အဖြင့္

ေႀကြလြင့္သြားတဲ့ႀကယ္ အေပၚမွာ

ငါ့ေမွာ္ပညာမပါဘူး….။

ဒါၿဖင့္ ဒီႀကယ္..

ဘယ္တန္းခိုးနဲ႕ ေႀကြသလဲ…။

အဲဒီတန္ခိုးနဲ႕ပဲ

အဲဒီညက

ေမွာ္ဆရာေသဆံုးသြားပါတယ္..

အိပ္ေမြ႕ခ်ခံရတဲ့ မ်က္လံုးနဲ႕

အလမၼာယ္ဆရာရဲ႕ ပၿခဳပ္ထဲ

စုန္းစုန္းၿမဳပ္ သြားတယ္လို႕ ၿပန္ႀကားရေလရဲ႕..။

ရာသက္ပန္