ေရႊသားရုပ္သြင္
နန္းပလႅင္ ပင္ျမင့္ထက္မွာ
မင္းသခင္ ၾကင္ခြင့္သက္လ်ာ
အၾကင္နာ ရင္မွာ ေထြးေပြ႕
ေပ်ာ္ေမြ႕ေနဟန္…….

ေလာကအလယ္
ေသာကသူၾကြယ္ ဖယ္ခြာရွင္း
သိမ္ေမြ႕ျခင္း တစ္၀က္
ထက္ျမက္ျခင္း တစ္ဖက္နဲ႔
ျမင့္ျမတ္တဲ့ အရွင္
သခင္ သခင့္ေျခရင္း
၀ပ္စင္းခဲ့ျပန္…..

နန္းစံတဲ့ သခင္
ပန္းသဇင္ ျပည္ေတာ္၀င္မို႔
နန္းေတာ္စင္ တင္ေျမာက္ထား
သခင့္နား မာန္ရန္စြယ္
အႏၱရာယ္ ပယ္ရွင္း
မင္းခစား အကၽြန္
က်ိဳးႏြံေနလ်က္……

ရင္ထဲက ေ၀ဒနာ
ရိုက်ိဳးစြာ ဖယ္ရွား
သခင္အနား သခင္အပါး၀ယ္
ကာကြယ္လို႔ ေစာင့္ေရွာက္
အနီးဆံုးေရာက္ေနေသာ္လည္း
ေနျမဲအတိုင္းပင္
အခြင့္မပုိင္ မကိုင္ရ
အခြင့္မရွိ မထိရ
အကၽြႏု္ပ္က….ကိုယ္ရံေတာ္ သက္သက္……

ေနလိႈင္း