ေလွ်ာက္ေနက် ေျမနီလမ္းမွာ

မလွမ္း၀ံ့ လွမ္း၀ံ့….

ဟိုးအေ၀းက မီးေရာင္ တလက္လက္နဲ႕ မႏၱေလးရယ္……..

ေတာင္ေစာင္းမွာ ေျပေလွ်ာက်ေနတဲ့

ဗဟို၀န္ထမ္းတကၠသိုလ္ရယ္…………

မႏိႈးရက္ ႏိႈးရက္

အိပ္ေမာက်ေနတဲ့ ေတာင္တန္းေတြက အထပ္ထပ္………

အလင္းလြန္း ၀င္းလြန္းတဲ့ ခ်စ္သူလမ္းၾကား

ေနမင္းၾကီးေတာင္ ေနာက္ဆံုးေသာ အလင္းကို

တလက္လက္ျဖာေစခဲ့ျပီ………

အနီးအနားက ေတာင္ကတံုးေတာင္

စိမ္းလန္းလို႕

တရိုင္းရိုင္းေပါက္ေနတဲ့

သေျပပင္တန္းေတြနဲ႕……..

ဟိုးေတာင္ထိပ္ေပၚက

မွိတ္တုတ္မွိတ္တုတ္နဲ႕ အသက္၀င္ဖို႕ၾကိဳးစားေနတဲ့

ျပင္ဦးလြင္ကလည္း သူ႕အားနဲ႕သူ ၾကံဳးရုန္းထလို႕….

ႏုပ်ိဳတက္ၾကြေနတဲ့ အနာဂတ္လူငယ္ေတြရယ္

က်ီးေျခရာ အထပ္ထပ္နဲ႕ အေသေကာင္ေတြရယ္

ထိုင္ေနက် လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ကေတာင္

အေမွာင္ကို ကာကြယ္ဖို႕ မီးတေမႊးေမႊးနဲ႕……။