“ ေစ်းသည္ ေထာင့္ခ်ဳိး ”

လက္မွတ္ေလး အလွခ်ိတ္ၿပီးကတည္းက စခဲ့တဲ့ ကစားပြဲေတြပါပဲ

အဝတ္တစ္ထည္ ကိုယ္တစ္ခုစီနဲ႔တုန္းက အိပ္မက္ခ်င္း လဲစီးရတာ အေမာ

ေနာက္ဖဲတစ္ခ်ပ္ ေဝလိုက္ေတာ့ … သူသူငါငါ ေအာက္ရွိပံုေအာ ရင္းလိုက္ၾက

ေဆးလိပ္ဖြာတယ္

ေခၽြးသုတ္တယ္

ဒူးႏွံ႔တယ္

မထိတရိ ၿပံဳးတယ္

အံကပ္ လဲတပ္တယ္

အ ….. ေလ်ာ္ …… အ ….. စား

အဲဒီေန႔ကစၿပီး ကစားပြဲဟာ ေခါင္းစဥ္ အမ်ဳိးမ်ဳိး ေျပာင္းလာခဲ့ေတာ့တာပဲ

အသိမ္ေမြ႕ဆံုးနဲ႔ ေကာက္က်စ္ရက္စက္ နင္းေျခၾက

ႏႈတ္ဆက္လိုက္တဲ့ လက္ဖဝါးခ်င္း ေသြးစိမ္းထြက္ေအာင္ ညွဳိ႕ၾက

မ်က္ႏွာေတြမွာ ဗလာစာရြက္ ကပ္ၿပီး ကိုယ္တိုင္ေရး ပံု မတူ ဆြဲၾက

ႏွစ္ေယာက္ဆင့္ၿပီး ခူးရတဲ့ စပ်စ္သီး .. ထမ္းထားတဲ့လူအတြက္  “ ခ်ဥ္တယ္ ”

ေျမစိုင္ေျမခဲမ်ားကို တူးေဖာ္ စိုက္ပ်ဳိးရင္း ဒီဇာတ္ညႊန္းကို ယဥ္ေအာင္ ထပ္ သိုက္တူးၾက

ယဥ္ေက်းမႈ အရ ……. ဖိနပ္ခၽြတ္ပါ ….  ငေတ ေစာ္နံတယ္

လမ္းရဲ႕ အေပ်ာ့ အမာကို ငံု႔ကိုင္းၾကည့္တဲ့ ေန႔က ေျမပံု ေပ်ာက္သြားတယ္

စာရြက္နဲ႔ ခဲတံ ရွိရဲ႕ မဟုတ္လား ….

လမ္း +  ေျခေထာက္ = ခရီးေရာက္

ေမာင္ေပါက္က်ဳိင္းဟာ အသက္ရႈတာေလး သင္ေပးခဲ့ဖို႔ ေကာင္းတယ္

တခါတခါ စကားေတြကို ေျမေတာင္ေျမွာက္ေပးရတာ လက္ေပါက္ကပ္လို႔

ေနာက္က်ေနၿပီ

ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ထုခြဲေရာင္းခ်ၿပီး သူခိုးေစ်းက ျပန္လာခဲ့တယ္

ခမ္းခမ္းနားနား အိမ္ေနာက္ေဖး ေစ်းဆိုင္တည္ၿပီးၿပီ

မနက္ျဖန္ …. ကံၾကမၼာ ေရာင္းရန္ ရွိသည္

ခ်ီရြန္ ( ပုလဲ )