အဲဒီေန႔ကေပါ့
သူရဲ့အျပဳံးနဲ့
ေခါင္းတခ်က္အျငိမ့္
အသက္ရွူဴသံေတြတိတ္
ကမၻာၾကီးခဏရပ္သြားတယ္ …

အဲဒီေန႔ကေပါ့
အျဖဴေရာင္ ၀တ္လႊာနဲ့သူမကို
ဗီးနပ္စ္ က ဂါရ၀ျပဳတယ္ …

အဲဒီေန႔ကေပါ့
၀င္သက္ထြက္သက္ေတြ
ကေသာင္းကနင္း
ခ်စ္ျခင္းရဲ့ ကမၸလာ
ျခံဳလႊာပါးပါးေလး …
ေထြးေထြးနုွတ္ခမ္းနဲ႔အနမ္း
ၾသကာသေလာကၾကီး
ေအးခ်မ္းခဲ့တယ္ …

အဲဒီေန႔က
နတ္ျမင္းပ်ံေတြ ေပ်ာ္ျမဴး
အိန္ဂ်ယ္တို႔က
ဘုန္းေတာ္ခ်ီးမြမ္းသီခ်င္းအား
သီက်ဴးခဲ့တယ္ …

အဲဒီေန႔က
ေပ်ာက္ဆံုး သြားတဲ့
နံရိုးေလးကို
ျပန္လည္တပ္ဆင္ …
အသင္ေလာကအား
ရင္ေကာ့ျပီး ၾကည့္ခဲ့တယ္ …

အဲဒီေန႔က
ရွက္ျပံဳးနဲ့သူ႕စကား
သက္ဆံုးတုိင္ထား …  တဲ့
ေခါင္းငုံ့ကာ ေျခအလွမ္း
ရင္ခြင္ကို သူဝင္နမ္းေတာ့ကြယ္ …
သံသရာ ဟိုတဖက္ကမ္းလည္း
လွမ္းခ်င္ေတာ့ဘူးေလ…

ခင္မင္ေလးစားလ်က္
ေလေျပ