“ ကၽြတ္တန္းဝင္ခ်ိန္ ”

အရယ္ကြဲခ်ိန္ေလးပါ

တခ်ဳိ႕တဝက္ အၿပံဳးရိပ္ရိပ္ေတြလည္း ပိတ္သိမ္းလို႔

အရင္လို ညွီေဟာင္ေနက် မ်က္ရည္ခံလမ္းေလးထက္

အားငယ္စိတ္ေလး တလိပ္လိပ္ တက္လာတယ္

ကသုတ္ကရက္ ျဖတ္တိုက္သြားတဲ့ မိုးရနံ႔ေငြ႕ေငြ႕ေရ

ဒီပါးျပင္တလင္းမွာ

ေသာကေတြ သိပ္ေအာင္

မ်က္ေတာင္တစ္မွိတ္စာ ရြာသြန္းေပးပါဦး

ကဗ်ာတစ္ပုဒ္က ကဗ်ာဆရာကို ခံစားမရသလိုမ်ဳိးေပါ့

အေရာင္ အဆင္း အနံ႔ေတြ ေပ်ာက္သြားတယ္

ကိုယ္ဟာ နာမဝိေသသနေတြနဲ႔ ဖက္လဲတကင္း မရွိသူပါ

ဧည့္ေကာင္းေဆာင္ေကာင္းေယာင္ ေဆာင္ၿပီးလည္း ပန္းမပြင့္တတ္ဘူး

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေလာကထဲ လာျခင္းေကာင္းခ်င္တယ္

ပီယဝါစာ … မျဖစ္သေရြ႕ … ဆြံ႕အခြင့္ရပါေစ

အနက္ေရာင္ တဖိတ္ဖိတ္လက္တဲ့ည

နာမည္ႏွစ္မ်ဳိးနဲ႔ ဖိတ္စာေလး လအငူမွာ ခ်ိတ္ရဲ႕

မွား …. သြား …. တယ္

ထံုးစံအတိုင္း … မွားသြားတယ္

ခံတြင္းခ်ဥ္ေနတဲ့ ေဆးလိပ္တိုဟာ ကိုယ္ေပါ့

မီးခိုးကို ေမွ်ာ္တယ္

တဲအိမ္ေလးရဲ႕ အနားသတ္မွာ ကန္႔လန္႔ျဖတ္ ရပ္ပါရေစ

ေကာင္းကင္ရဲ႕ စက္ဝန္း ဘယ္ေလာက္ က်ယ္က်ယ္ေပါ့

ကိုယ္ ႏႈတ္ဆက္လိုက္ေတာ့မယ္

ေကာင္းေသာေသဆံုးျခင္းပါ ညေရ … မႏိုးထလိုက္ပါနဲ႔

ခ်ီရြန္ ( ပုလဲ )