ငရုတ္သီးစပ္ေနပါလ်က္နဲ႔
ျပံဳးျပံဳးေလးေနမယ္ဆုိရင္
မင္းဟာ လူလိမ္ပဲ….ညီေလး
အားနာတတ္တဲ့ ႏွလံုးသားေတြ
ခ်ခ်နင္းခံရတဲ့ ေခတ္ၾကီးထဲမွာ
ရႈိးပြဲထဲက ဖဲကစားသမားတစ္ေယာက္လို
မျပဳမူခ်င္စမ္းနဲ႔
ႏွလံုးသားတံခါးကို ဖြင့္ထားပါ
ညီေလး….ဟိန္းသူရလိႈင္…။

အခ်စ္ကိုကိုးကြယ္တယ္ဆိုတာ
ႏွလံုးသားမွာ အနာတရကင္းတဲ့သူေတြမွပါ
တစ္ခါသံုးအသည္းႏွလံုးဆိုတာ
ရွိေတာ့ ရွိတယ္ ရွားတယ္ … ညီေလး
ေပ်ာ့ညံ့တဲ့ ႏွလံုးသားေတြ
အလြမ္းအိုင္ထဲ နစ္ေနခ်ိန္
ပန္း၀င္ရမယ့္ မာရသြန္အေျပးသမားတစ္ေယာက္လို
က်င့္ၾကံစမ္းပါ
ရႈံးနိမ့္သူဆိုတာ ေလလြင့္ျပရမွာမဟုတ္ဘူး
ညီေလး…ဟိန္းသူရလိႈင္…။

ႏိုဘယ္ဆုတစ္ခုအတြက္
အသက္ေပါင္း ဘယ္ေလာက္
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေပါင္း ဘယ္ေလာက္
သံလြင္ခက္ေပါင္း ဘယ္ေလာက္
ရင္းၾကရမလဲ…
ႏိုဘယ္မသိခဲ့ဘူး…ညီေလး
အမွန္တရားဆိုတာ အမွားတစ္ရံလည္းျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္
ကဗ်ာမဖတ္တတ္တဲ့ ငါ့ညီကို
ကဗ်ာထဲ ဆြဲသြင္းမိ
ကဗ်ာဆိုတာ မစင္မဟုတ္ရပါဘူး….
ညီေလး….ဟိန္းသူရလိႈင္…။

ငါက … လူမွန္ပါ
ကံၾကမၼာကေတာင္ ငါ့ပါးမွာ
အမွန္ျခစ္ေပးလိုက္တယ္…ညီေလး
ငါေရးေနတာ… ကဗ်ာမွန္ေတြ
ကဗ်ာမွန္ေဘာင္ေတာ့ ခတ္မထားခဲ့ဘူး
ဒါေၾကာင့္လည္း …. ကဗ်ာဆရာေတြရဲ႕ဘ၀က
အနားသတ္ မလွၾကဘူး
သူ႕ကဗ်ာေတြ လွမလွဆိုတာထက္
ကဗ်ာသည္ေလးရဲ႕ဘ၀ မလွတာကိုေတာ့
လက္ခြဲဒိုင္တစ္ေယာက္ရဲ႕အျမင္မ်ိဳးနဲ႔
ျမင္တတ္ရမယ္…ညီေလးဟိန္းသူရလိႈင္…။

“၀” မရွိပဲ “၀ိ” လုပ္သူေတြထက္
“သုည” နဲ႔ “၀ိ” လုပ္သူေတြကိုေလးစားပါ
“သုည” က “၀ိ” လို႔ရတယ္…ညီေလး
ဒသမေရွ႕ ေရာက္ခ်င္ေရာက္
ဒသမေနာက္ ေပါက္ခ်င္ေပါက္
ရင္ကိုဖြင့္ျပီး ရြက္တိုက္ရဲရမယ္
ဟိရိၾသတၱပတရားဆိုတဲ့ ရိကၡာေတာ့
မပါမျဖစ္ပါရမယ္….ညီေလးဟိန္းသူရလိႈင္…။

ေမွ်ၽာ္လင့္ခ်က္ေတြကို စည္းကမ္းမဲ့မလႊင့္ပစ္ပါနဲ႔
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဆိုတာ စြန္႔ပစ္ပစၥည္းမဟုတ္ဘူး…ညီေလး
ေခ်ာင္ပိတ္ရိုက္ခံရတဲ့ ေခြးေတာင္
ျပန္ကိုက္ရဲတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ရွိတယ္
Helen Keller ( ဟယ္လင္ ေကလာ ) ရဲ႕အျပံဳးမ်ိဳး
မင္းမ်က္နွာမွာ တပ္ထားလိုက္
ေသအံ့မူးမူး ႏွလံုးသားမွာ
မာသာထရီဇာရဲ႕အျပံဳးေလး ကပ္ထားလိုက္
လွမယ္ထင္လို႔ ေခါင္းတံုးတံုးျပီးကာမွ
ဆံပင္ေတြကို ျပန္လြမ္းမေနစမ္းနဲ႔
“အရိုင္း”ပါဆိုတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတာင္
ျပည္သူေတြကို ခ်စ္တတ္ေသးတာပဲ
ႏွလံုးသားတံခါးကို ဟရံုဟမထားပါနဲ႔
ႏွလံုးသားတံခါးကို လံုး၀ ဟင္းလင္း ဖြင့္လိုက္ပါ
ညီေလး…ဟိန္းသူရလႈိင္…။ ။

                                           ဇင္ေသာ့