“ေၾကကြဲ….ရသ”

မဆံုႏိုင္ျခင္းရဲ႕ ဆြဲငင္အားေျကာင့္
ကိုယ့္ကမာၻမွာ ေျကကြဲစရာေတြ သက္ေရာက္ေနၾကတယ္။

အလြမ္းေတြ စြန္းတိုင္း
အိပ္မက္ေတြ မက္ခြင့္မရွိေတာ့ေၾကာင္း ေတြးမိခဲ့
ကိုယ့္အတြက္ဆို ဗလာမွန္း သိသိနဲ႔
စြန္႔မပစ္ႏိုင္တာကိုက
ကိုယ့္ရဲ႕ အမွန္တရားတစ္ခုလိုလို…..။

လွည့္စားခဲ့ျခင္းေတြ အထပ္ထပ္နဲ႔ ဆိုေပမယ့္
သူ႔အေငြ႕အသက္ေလးကအစ
ကိုယ့္ကို ေပ်ာ္ရႊင္ေစခဲ့တာပါ
စိတ္တို႔ ေရြ႕လ်ားတိုင္း
သူက ကိုယ့္အနား….စကားမ်ားစြာ ဆိုလို႔
မေမ့ေကာင္း မေပ်ာက္ေကာင္း
တဒဂၤသာသာေတာ့ သူ ယုယျကင္နာခဲ့ဖူးတယ္။

ထာ၀ရေ၀းခဲ့တဲ့ ေသခ်ာမႈေအာက္မွာ
ကိုယ့္ျဖစ္တည္ျခင္းေတြ မခ်ိမဆံ့
သို႔ေပမယ့္
ျပိဳအက္ခဲ့တဲ့ အနာဂတ္အပိုင္းအစေတြထဲ
ခံစားခ်က္ေတြမွန္သမွ်က သူ႕ကိုခ်စ္ရဖို႔ ၀င့္ၿကြားေနျကေသးရဲ႕……။

သူေပးခဲ့တဲ့ ေ၀ဒနာေတြျကား
ေနတာမ်ားခဲ့တဲ့ကိုယ္
ဥေပကၡာခရီး ေျခဆန္႔ျကည့္တိုင္းလည္း
သူ႔ရင္ဘတ္နဲ႔ ျပန္ ျပန္ နီးခဲ့တဲ့ အျဖစ္မို႔
ထံုးစံအတိုင္းပါပဲ…..
…….
………
ထိန္းသိမ္းရခက္တဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေတြနဲ႔
တစ္ေန၀င္ တစ္ေနထြက္
သူ႔ကို လြမ္းဖို႔ ရွင္သန္ေနရုံေပါ့ေလ….။ ။

အလြမ္းေကသရီ