မ်က္ရည္လြယ္တဲ ့
လိပ္ျပာငယ္ေလးရယ္
ငါ့လိုအေရာင္ေတြဆိုးတဲ ့
စကၠဴ ပန္းတစ္ပြင့္ထံ … ခ်ဥ္းမကပ္ပါနဲ ့ … ။

တာထြက္ကတည္းက မုန္တိုင္း
ငါအျပံဳးမပ်က္ပဲ ရင္ဆိုင္ခဲ့တယ္
နင္လည္းအျပံဳးမပ်က္ပါဘူး
အခုေတာ့ … ငါတို ့ရူးသြားၾကျပီ … ။

တြဲလက္တို ့သည္
ျမဲခ်င္သည့္တိုင္
ရွင္ကြဲကြဲရသည္
ဘ၀ေပး ကံၾကမၼာ
ေပးဆပ္ရေတာ့မည္ … ။

အလွပဆုံး အသန္ ့ရွင္းဆုံး
ခ်စ္စရာအေကာင္းဆုံး
သူမဟာေလ
ျဖဴစင္တဲ ့လိပ္ျပာကေလးပင္ျဖစ္သည္ … ။

စကၠဴ ပန္းဆိုတာ
လိပ္ျပာတို ့၏
နားခိုရာ
မဟုတ္ပါ …. ။

ကဗ်ာမေရးတာၾကာလို ့ အေရးအသားမေကာင္းရင္ခြင့္လႊတ္ၾကပါ … ။