ဖွင့်မပြောလိုက်ရတဲ့
ခံစားချက်တွေကြောင့်
ကျနေရတဲ့မျက်ရည်တွေ

အဝေးကလူ သိစေ မသိစေ
အရိုင်းပန်းတွေ ပွင့်စေမပွင့်စေ
ဝတ်မှူန်သီကျူး ပိတုံး များလို
အမြဲ သစ္စာ ရှိပါမယ်လေ

ထိန်းချုပ်ထားတဲ့
ခံစားချက်တွေကို
ကျနေတဲ့မျက်ရည်ကြောင့်
အချစ်လို့ သတ်မှတ်လိုက သတ်မှတ်လေ
မသတ်မှတ်လဲ ဒီ နှလုံးခုန်သံ မပြောင်းပေ

ဟိုးအဝေးကိုငေးကြည့်ရင်း
ကိုယ့်နှလုံးပြင်ကို ယုံကြည်ရင်း
အတိတ်ကိုစားသုံး အသက်ရှင်နေပါ့မယ် မေ

မောင့်နှလုံးထောင့်တစ်နေရာမှာ
ဖျက်ဆီးလို့မရတဲ့ အမှတ်တရ တစ်ခုရယ်
နှလုံးသားနဲ့ အနီးဆုံးနေရာက
မင်းနာမည် နဲ့ တက်တူးလေးရယ်

…
မိုင်များသာဝေးစေ နှလုံးသားခြင်းနီးစေ မေ