ေျခ ရာပ်က္ကာ ေျမက်ြင္းနက္သူ။ကိုးစားမိေသာ အခ်စ္ ရဲ႕အစြန္းတဖက္ အမုန္းဝဲဂယက္ထဲလည္ေနသူ။ နင္းခ်ခဲ႕ေသာ သိက္ခါ ေျခအစံဳ ေျမမႈန္အျဖစ္သာက်န္ ရစ္။ ေက်ာေနာက္မွဒဏ္ ရာမ်ားအတြက္ ေဒါသမ်ားေပက်ံ။ ပန္းကိုခ်စ္လို့ ပန္းကိုပ်ိဳးသည္။ ပန္းပ်ိဳးလက္ကိုပန္းကျပန္ညိႈးေစသည္။ ငါ့ကိုငါအံဝင္ ခြင္ က် ျဖစ္ေအာင္ မာန ေတြထပ္ေလာင္းထည့္မိေနဆဲ။ အ ေရာင္ ဆိုးခ်င္ က်သူမ်ားအျကားဘုတ္ဖတ္ခါထ ေနာက္မျကည့္တမ္း အ ေျပးႏွင္ ခဲ႕သည္။ ေနာက္ဆံဳး   ငါ့မာတိကာ ငါတံခါးပိတ္။ငါ့ဘဝကို ငါမီးမိွတ္။အ ျဖဴ ေရာင္ ႏွလံဳးသားေလးလဲ တိတ္ဆိတ္။
။