ႏွင္းပြင့္တို႕၏ဆုေတာင္း

ေျမာက္ျပန္ေလညွင္း တိုက္ခတ္႐ူးခ်ိန္
ဒီေဆာင္းေဟမာန္ သာျမခ်မ္းေအး
ဖိစီးႏွိပ္စက္ ခဲေအးတုန္တုန္
သူရိန္ေနမင္း ႏြမ္းလ်ပန္းေရာ့
တိမ္ညိဳလိပ္လိပ္ အံု႕ဆိုင္းတုန္းမွာ
ေလမွာေဝွ႕ဝဲ သက္ဆင္းသည္။

ေဖြးေဖြးျဖဴျဖဴ အိမ္၏မိုးေခါင္
သစ္ပင္ဝယ္ထက္ ျမက္စိမ္းပန္းၾကား
ဆင္းသက္က်န္တင္ အလွဆင္သည္
ႏွင္းပြင့္တို႕၏ ေမတၱာတည္း။

ေျမေပၚနားစက္ မၾကာေပဘု
ေလ၏အရွိန္ တိုးေဝ့ရည္ေပ်ာ္
ပူရွိန္ေနမင္း ရည္ေငြ႕ပ်ံတက္
လူတို႕တက္နင္း ဖိမိေခ်ေခ်
ဖိနပ္ဝယ္ေအာက္ ျပယ္ေပ်ာက္ရသည္
ႏွင္းပြင့္တို႕၏ ဇာတ္သိမ္းတည္း။

မရွည္သက္ဆိုး မကူးခင္ဘဝ
ျဖဴစင္သန္႕ရွင္း ၾကည္ေအးခ်မ္းျမ
ခ်စ္ေမတၱာျဖင့္ ျမင္ရေသာသူ
ခ်မ္းေျမ့ေစသား ကိုယ္တူၾကည္ႏူး
ခ်မ္းခိုက္တုန္းမွာ လွေစေလာက
သႏၲာန္ေႏြးလွ်င္ သူေက်နပ္သည္
ႏွင္းပြင့္တို႕၏ ဆုေတာင္းတည္း။

ေမာင္ပိုင္