စကားစစ္

နင့္ရဲ႕ရင္ထဲကတေနရာကို…၀င္ၾကည့္ခြင့္ရႏိုင္ဖို႔…
ကိုယ့္ဘ၀ကိုယ္ spy လုပ္ၿပီး…
သန္းေခါင္ေက်ာ္တဲ့ညေတြ….
တခုၿပီးတခု… အစေဖ်ာက္ပစ္ရတယ္…။

ကိုယ္လုပ္တဲ့ဇာတ္…ကိုယ္မႏိုင္တဲ့… ဇာတ္ဆရာလို…
လိုက္ကာေနာက္..၀င္ပုန္းေနရံုနဲ႕…
ၿပီးသြားႏိုင္တာမွ..မဟုတ္တာပဲေလ…။

ဘယ္သူၿဖတ္ၿဖတ္….တန္းထားတဲ့ၾကိဳးက…
ပ်က္တယ္ဆိုေပမယ့္…
ကပ္ေၾကးကိုင္ခြင့္ရတဲ့သူက…သာတာပဲ…။

ငါက..ကပ္ေၾကးမကိုင္ခ်င္ပါဘူး..
တိပ္တေခြနဲ႕….ေကာ္တစ္ေတာင့္ဆို…လံုေလာက္တယ္လို႔ပဲေၿပာမလား..။

ဇာတ္ညႊန္းဆရာဘယ္သူမွန္းမသိတဲ့….ရုပ္ရွင္မွာ…
ကိုယ္မၾကိဳက္တဲ့အခန္း…….မ်က္ရည္က်ခံၿပီးကရတဲ့ဘ၀ကို…
ဘယ္သူက…ေက်နပ္မွာတဲ့လဲ…??

ကံၾကမၼာကို..ရင္ဆိုင္…အာခံရတာ..
လြယ္တယ္မွတ္လို႕လား…

မ်က္ႏွာတခု…ပါးစပ္တေပါက္ထဲနဲ႕…
သိကၡာတခုလံုးအေပါင္ခံၿပီး….ယံုၾကည္မႈကို… ေအာ္ေရာင္းရတာ…

အေတြးေတာ့..ေခ်ာ္မသြားလိုက္နဲ႔…

တရားရံုးမွာ..အစစ္ခံရတဲ့..တရားခံလိုပဲ..
စကားလံုးတိုင္းက..သက္ေသၿဖစ္ေနေတာ့မွာ

ကတိတလံုးက….မင္းနဲ႕မင္းရဲ႕သိကၡာထက္..တန္ဖိုးရွိေနတယ္ဆိုရင္..
ကိုယ့္စကားကိုယ္….ရွက္တတ္သင့္တယ္ကြယ္ …။

In: ကဗ်ာ Posted By: violet-13 Date: Feb 2, 2014

Leave comment commentinfo