မိုး က် ေရႊ ကိုယ္
ေကာင္းကင္ေပၚေရာက္ခ်င္ေတာ့
ေရကန္အသင့္ ၾကာအသင့္ . . .
ငါလည္း အျမင့္ေၾကာက္တာနဲ႔
ေႏြရာသီတစ္ခုကို ဦးညႊတ္လိုက္ျပီး
သစ္ရြက္ေျခာက္ေတြနဲ႔အတူ ေၾကြက်ပစ္ခဲ့တယ္
တိမ္ေတြအလႊာလိုက္ ကြာက်ေနတုန္းမွာေပါ့
စဥ္းစားၾကည့္စမ္းပါ
တစ္စံုတစ္ခုကို
တန္ရာတန္ေၾကးမေပးပဲ ယူရင္
ဘယ္သူနာမည္ေကာင္း ရခ့ဲဖူးလဲလို႔
လူရယ္လို႔ ျဖစ္လာကတည္းက
ေရႊဇြန္းကိုက္ေမြးခဲ့တာ မဟုတ္ေလေတာ့
အက်ည္းတန္ျခင္းကိုဖံုးဖိဖို႔ ေ၀စုမ်ားမ်ားမရခဲ့ဘူး
ဒီလိုန႔ဲ ေကာင္းကင္ဟာ မင္းနဲ႔မတန္ဘူး အေျပာခံရေတာ့တာပဲ
တကယ္ေတာ့ ငါဟာ
ေလမွာ စုန္ဆန္စီးေမ်ာတဲ့ ပ်ံလႊားတစ္ေကာင္ျဖစ္ခ်င္တာ
မည္းေမွာင္ေနတဲ့ တိမ္တိုက္ထဲမွာေရာ
ေရာင္စံုသက္တန္႔ေပၚမွာေရာ
လြတ္လပ္စြာ
အေႏွာင္အဖြဲ႔ကင္းစြာ ရွင္သန္ခ်င္တာ
ဒါကို သူသိတဲ့အခါ
ငါဟာ လူတစ္ေယာက္သာသာမွန္း
ပီပီသသ လူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ခ်င္မွန္း
အမ်ားနဲ႔မတူ
ေဇာက္ထုိးဆင္းခဲ့ေသာ
မိုး က် ေရႊ ကိုယ္ မွန္း
. . . . . .
. . . .
. .
.
# Lynn Eain Thin <>
Comment #1
လူရယ္လို႔ ျဖစ္လာကတည္းက
ေရႊဇြန္းကိုက္ေမြးခဲ့တာ မဟုတ္ေလေတာ့
အက်ည္းတန္ျခင္းကိုဖံုးဖိဖို႔ ေ၀စုမ်ားမ်ားမရခဲ့ဘူး