သူ့ကို လြမ္းေတာ့…

က်လိက်လိ.. တီးတိုးတြတ္တြတ္
ပ်ံသန္းေဆာ့တဲ့ ငွက္ကေလး
ေမးသေယာင္
မမအျပံဳးေဖ်ာ့ေတာ့လြန္းသည္
ဘယ္ဇာ့ေငးမိွုင္ေနသနည္းတဲ့

ငွက္ငယ္ရယ္
သူ႔အျပံဳးမျမင္ သူ႔အသံမျကား
ပူေဆြးေသာက သူနဲ့ေ၀းရ
ျကင္သူေကြကြင္း ဆင္းရဲျခင္းေျကာင့္
အျပံဳးဘယ္မွာ လန္းနိုင္မလဲ…။ ။

ထက္ေကာင္းကင္၀ယ္
ထိန္ထိန္ညီးတဲ့ စႏၵာလမင္း
ေမးေငါ့သေယာင္
လူေတြလူေတြ
ရႊင္ျကည္နွစ္ျခိဳက္ မအိပ္စက္ဘဲ
တိုးတိုးတိုင္တည္ ျငီးလို့ငိုသလဲတဲ့

ေအာ္ လမင္းရယ္
အလြမ္းေလ ..အလြမ္းတဲ႔
လြမ္းျခင္း နွိပ္စက္ခံရသူအဖို႔
ျမင္လႊာျကိတ္မွိတ္ စိတ္တင္းအိပ္လည္း
သူ႔အရိပ္ပဲ အာရံုစြဲလို့
သူ့အေျကာင္းပင္ တရစ္၀ဲ၀ဲ
အေတြးထဲ၀ယ္ လြွမ္းမိုးေလေတာ့
ေမွးစက္ဘယ္မွာ ေပ်ာ္ပါ့မလဲ
ဖိုးေရႊလသာ
တိုင္တည္ ျငီးျငီး အားကိုးမိေပါ့
သူ႔ထံ ဒီစကားပါးေပးပါေလ
ေမလြမ္းေနေျကာင္း သူသိေစ

THIT
10.4.2014