ရွင္ေနလ်က္နဲ႔ သတ္ေသသူ
+++++++++++++++++++
–
လူမရွိတဲ့ေျမ သက္ဆင္း႐ံုျဖင့္
မင္းပိုင္တယ္လို႔ မထင္မွတ္ခ်င္..
သူဟာသူ လွေနတဲ့ သဘာဝကို
မဆက္စပ္စမ္းပါနဲ႔
–
လွမ္းၾကည့္စမ္းပါ ဟိုးျမင့္ေဝဟင္ကို
ၾကယ္စင္နဲ႔ စႏၵာ လွပစြာ စံစားေနၾက
ေတာင္ရဲ႔ သံစဥ္ေတြနဲ႔ အတူ သီဆိုၾကမယ္.
ေလေျပရဲ႕ အေရာင္ေတြေအာက္မွာ ေဆးျခယ္ဦးမလား
–
မုန္တိုင္းနဲ႔ ျမစ္ေတြက ငါတို႔ရဲ႕အမ်ိဳးေတြ
ေတာေကာင္ေလးေတြက ငါတို႔ နဲ႔ ညီအစ္ကို
ကမာၻေျမႀကီးကေတာ့ တို႔တစ္ေတြ ရဲ႕ မိခင္ေပ့ါ
အဖေကာင္းကင္ကေန တို႔ေတြအတြက္ ရွင္သန္ျခင္း
ပုလဲေတြ ေကၽြးေမြးေနရဲ႕…..
–
မင္းသိမယ္မထင္ ဟိုးတစ္ခ်ိန္က
ဝံပုေလြေတြ လျပည့္ညမွာ ဘာေၾကာင့္အူသလဲ
ဒါလည္း သူတို႔တစ္ေတြရဲ႕ အလြမ္းငိုညည္းသံ
ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ သူတို႔ရဲ႕ အလဟႆ
ရယ္သံေတြမဟုတ္ဘူးဆိုတာကို….
–
တို႔ေတြအတူ ပ်ိဳးပင္ေတြႏႈတ္ၾကမယ္
တစ္မ်ိဳးတစ္ျမည္ေတာ့ မထင္ေလနဲ႔
အမုန္းပင္ပ်ိဳေတြကို စိုက္သိမ္းခဲ့သူေတြအတြက္
အားလံုးစုေပါင္းရင္ေတာ့ တြန္းလွန္ႏိုင္မတဲ့
အသံုးမက်ရင္ အႏုျမဴလည္း သံုးတန္သံုးရမွာဘဲတဲ့
–
အေနမက် ေျဖမရတဲ့အခါ
ျပံုးတံု႕ ျပံဳးလွည့္ က်ီစယ္ကာ ေနပါရေစေတာ့…..။

–
ေတာေတာင္ေရေျမ၊ ေနေစခ်င္သူ
………………ကိုေဇ…………..