ရင္ထဲမွာ မီးေတာက္တဲ့ည..
အဲ့ဒီညက ေလာကထဲမွာငါတေယာက္ထဲ..
လူတေယာက္ကို လူအမ်ား၀ိုင္းေအာ္ေနတယ္..
ငါ့အသံေတာင္မတိုးနိုင္ဘူး..
ငါေအာ္သံလည္းဘယ္သူမွ မၾကားဘူး..
တရားပ်က္တဲ့သူေတြ့ၾကား.ငါဘဲဖ်က္ရမလား..
အျပစ္လား ဘာလဲ ငါမသိေတာ့..
အျပစ္ေနာက္က အျပစ္လိုက္တာ စမ္းမလား..
ငါလဲတရားတဖက္ခ်င္ေတာ့ဘူး..
ခ်ုဳပ္ထိမ္းရခက္တဲ့ လူ့စိတ္က ငါ့တြက္ခက္ေနျပိ.
အနွိပ္အနင္းခံရဖန္မ်ားေတာ့ ငါလဲ မာေက်ာလာျပိ..
တခါတရံ မဆင္မခ်င္ဆင္ကန္းေတာတိုး ျဖစ္ေတာ့မယ္..
ငါ့ဘ၀မွာ ခနခန မိုးေခါင္ရတယ္..
ဒါေပမဲ့ ေနသာသလို ေနတပ္တဲ့ငါ..
ပတ္၀န္းက်င္ကေတာ့ ငါဟာ လသာသာမွာ လမ္းေရွာက္ေနလားလို့..
တကယ္ဆို ငါ့မွာ အလင္းေရာင္ေတာင္ အက်ည္းတန္တယ္.
အရိတ္တခုခိုမိတယ္.ကမၻာ ပ်က္သလိုဘဲ..
ခုလည္းဘာထူးလည္း မိုးေခါင္ေရရွားရပ္၀န္းမွာ
ေနသာ သလိုေနေနတယ္….july rain