ေအးစက္တဲ႕ ညေလဟာ
ေက်ာရိုးကတဆင္႕..
ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလံုးဆီကို
စီးဆင္းသြားတယ္။

ေလေအးေတြကေန ေသြးကို
အသြင္ေျပာင္းသြားတာလား.
ဟိုး .. ေသြးထဲအထိ
ေအးစက္လြန္းတယ္။

လမ္းခြဲျခင္းရဲ႕
အထီးက်န္ဆန္မွဳဟာ
လြတ္ခ်လိုက္တဲ႕
လက္ဖ်ားကေန တဆင္႕
ခႏၥာကုိယ္ထဲ အထိ
စီးဆင္းသြားတယ္။

အခ်စ္ေတြဟာ
ဟန္ေဆာင္မွဳနဲ႕ စည္းအျဖစ္
အသြင္းေျပာင္းသြားခဲ႕တာလား
ႏွလံုးသားဟာ
ေအးစက္လြန္းတယ္။

ညေလေႀကာင္႕
ဖ်ားနာတယ္။
အခ်စ္ေႀကာင္႕
နာဖ်ားတယ္။

ဒါကိုပဲ..
အသားက်လို႕
ေသြးေအး သတၱဝါတစ္ေကာင္
ခံစားခ်က္မဲ႕
အသက္ရွင္ေနရရွာတယ္။