လေရာင္ေဝး
လေရာင္
ေငြေရာင္အလင္းတန္းေတြနဲ႕ ညွိဳ႕
ကိုယ္႕ကို ေခၚေဆာင္သြားပါလား
သူထားရက္ခဲ႕တဲ႕ ေန႕ေတြမွာ
ကိုယ္မွ မေပ်ာ္ရႊင္ႏိုင္တာ။
ေျပာစရာစကားကို
ရင္မွာ မျမိဳသိ္ပ္ႏိုင္လို႕
ႀကယ္ေတြဆီ စကားဆို
ငိုေနမိတယ္၊
ကိုယ္တိုင္ေတာင္
မႀကားႏိုင္ေလာက္ေအာင္
ရင္ခုန္သံ တိုးတိုးသြား
အသက္ရွဴမ်ားေတာင္
ရပ္တန္႕သြားေတာ႕မယ္။
လွည္႕ႀကည္႕ပါဦး
အခ်စ္ရယ္…။
မဆိုသာလို႕..
ဒီည… ကိုယ္
လဝန္းဆီ ခရီးဆက္
ထြက္သြားေတာ႕မယ္။
မင္းရွိတဲ႕
ကမၻာေျမျပင္မွာ..
ကိုယ္႕အတြက္
ေနစရာမလိုေအာင္
အထီးက်န္လြန္း
ဒီအလြမ္းဒဏ္ကို
ကိုယ္ခံႏိုင္ရည္
မရွိလို႕ပါ
တို႕ေဝးခဲ႕ပါေပါ႕
အခ်စ္ရယ္။
Leave Comments
Email me whenever there is new comment
Copyright © 2022 PoemsCorner. All rights reserved. Terms of Service