အခ်စ္ဆံုးသို႔…ေနာက္ဆံုး
ဘယ္ႏွႀကိမ္မွန္းမသိခဲ့
နင့္အျပံဳးတုေတြနဲ႔
ဒီလိုအိပ္မက္ဆိုးေတြ….
ငါ့ႏွလံုးသားကနာေပမယ့္…
နင့္အေတြးေတြနဲ႔ေဘာင္ခတ္ထားလို႔
ေျပးထြက္လို႔မရဘူးအသဲရယ္..
နင္အမွ်ေ၀တာၾကားပါတယ္
ဒီနားကမၾကားခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနေတာ့
ငါသာဓုမေခၚႏိုင္ဘူးအသက္ရဲ႕
အျမန္သာေျပးလိုက္ေတာ့
အေ၀းဆံုးရဲ႕အျပင္ဖက္ေရာက္ေအာင္
ငါကံုးပိုးၿပီးလိုက္ပို႔မယ္
နင္ထင္တဲ့အစစ္အမွန္ဆိုတာက
တံလွ်ပ္ေတြဆိုတာမွန္း
ၾကာၾကာ၀ါးမိမွသိပါလိမ့္မယ္
အခ်စ္ကိုနင္မသိဘူး
သံေယာဇဥ္ကိုနင္နားမလည္ဘူး
နင့္ရင္ဘတ္ထဲမွာလဲဘာမွမ႐ွိဘူး
ေၾကးစည္သံၾကားရတဲ့အခါ
နင္ေသခ်ာျပံဳးလို႔ရၿပီေပါ့
ငါမ႐ွိေတာ့တာေပ်ာ္စရာႀကီးေလ
ဒီမွာအခ်စ္ရဲ႕..
ဘ၀ဆိုတာကေရပြက္ပါ
ေပ်ာ္ရႊင္မႈကခဏတာမို႔
ေ၀ဒနာလမ္းစကိုေရာက္တဲ့အခါ
နင္ငါ့ကိုသတိရမွာပါ…..။
Leave Comments
Email me whenever there is new comment
Copyright © 2022 PoemsCorner. All rights reserved. Terms of Service