မင္းနဲ႔ငါ မုိင္ေထာင္ခ်ီေဝးေနေသာ္လည္း
မင္း ငါကို ခနေလးေလာက္ေတာင္ သတိရခ်င္မွရမယ္
ဒါေပမဲ့ ေမရယ္..
မင္းဟာ ငါရဲ႕အာရုံထဲမွာလည္း မင္းစုိးမုိးထားၿပီး
အရာရာတုိ္င္းဟာ မင္းအတြက္ျဖစ္ေနေတာ့
အလြဲလြဲအမွားမွားနဲ႔ ငါရဲ႕ေန႔ေတြကုိ ကုန္ဆုံးေစတယ္…

အခ်စ္ႀကီးသူက အရႈံးပဲတဲ့
အၾကြင္းမဲ့ မွန္တယ္ကြာ..
ငါက မင္းကုိ အသက္ထက္ပုိခ်စ္တယ္ဆုိရင္လည္း
စကားတတ္တုိင္း၊လွ်ာရုိးမရွိတုိင္း ေျပာတယ္လုိ႔ထင္ဦးမယ္
တကယ္ပါ….တစ္သက္မွာတစ္ခါ..
တစ္ခါမွ မင္းတစ္ေယာက္တည္းသာ
ငါရင္ထဲကအခ်စ္ေတြကုိ ပုံေအာၿပီး
ေလာင္းေၾကးထပ္ ဒါေပမဲ့ ေနာက္ဆုံး မီနစ္ပုိင္းမွ
မင္း ပနသီ အေပးခံရတဲ့ တဖက္သတ္ဒုိင္းလူႀကီးရယ္
ဘာေၾကာင့္မ်ား အရမ္းခ်စ္ရသူကုိမွ အဲဒီေလာက္ႀကီး
ႀကီးေလးတဲံအျပစ္ကုိေပးရတာလဲ…..

မင္းေပ်ာ္မယ္ဆုိရင္
ငါရင္ကုိ ႏွင္းေခ်ၿပီး မင္းအၿပံဳးအတြက္ အသက္ေပးေနမဲ့သူပါကြာ..
ဒါေပမဲ့ သတိေတာ့ထားပါ…
အဲဒီက အခ်စ္ဆိပ္ေတြ မင္းဆီပါသြားမွာဆုိးလုိ႔ပါ..

ကဗ်ာမေရးတာၾကာလုိ႔ ေရးလုိက္မိပါတယ္…
                                              စုိး…