ညီမေလးမလာေတာ့ဘူးဆိုလို႕ ေကာ္ဖီေတြအရင္လိုမပူေတာ့ဘူး
သတိရျခင္းလို႔ေခါင္းစဥ္တပ္ထားတဲ႕စာရြက္ေလး
ေၾကမြမြရယ္
ျပကၡဒိန္ကို ဒီေန႔ပဲကိုယ္ အသစ္လဲလိုက္တယ္
ေန႔သစ္နံသစ္အခန္းထဲက အသစ္မျဖစ္ေသးတဲ႕အသိနဲ႕သတိကိုပန္ကာလိုလွည့္ပတ္
နာရီေတြ တစ္ပတ္ျပီးတစ္ပတ္
ေႏြေန႔လယ္ခင္းတစ္ခုထဲက အပူေရာင္ေမာ္လီက်ဴးမ်ား
့္အခန္းထဲမွာလွဳပ္ရွား
သက္ျပင္းနဲ႕ရုန္းကန္ေနရတဲ႕ ကိုယ့္ဘဝကို ညီမေလးဘယ္ျမင္မွာလဲ
ဟူး. . .ပူတယ္
ရာသီစက္ဝန္းထဲ ညီမေလးနာမည္ကိုအပ္ေၾကာင္းထပ္ေအာင္ေ႐
ရြတ္ရင္း ကိုယ္ဟာ အဲဒီရာသီလံုးလံုးျဖစ္သြားခဲ႕
အက္ကြဲလာတဲ႕ ေျမသားထုပမာဏအတိုင္း
ကိုယ့္ႏွလံုးသားကို စေတးလိုက္တယ္
ကိုယ့္ရင္ထဲကႏၲာရမွာ ဘယ္အိုေအစစ္မွ မဖူးပြင့္ေစရဘူး
ကြာေဝးျခင္း ခရီးမိုင္မ်ားေပၚ
ေဝဒနာေတြ ထည္လဲဝတ္ဆင္ရင္း
သကၠရာဇ္ ဘယ္ေရြ႕ဘယ္မွ် ခရီးဆက္ရမယ္မသိတဲ႕
ကိုယ့္ရဲ႕ ေအးတိေအးစက္မနက္ခင္းေတြမွာ
ေကာ္ဖီေတြ အရင္လိုမပူေတာ့ဘူး. . .