Home
Post Masterpiece
Register
Login
ေသတမ္းစာ(၁)
ကမ႓ာေသးေသးေလးတစ္ခုမွာ
အခ်စ္တပိုင္းတစ.ထုဆစ္ခဲ့..
ႏုႏု႐ြ႐ြမဟုတ္ေပမယ့္လည္း
ျပဳစုယုယခဲ့တာပဲေလ။
ခလုတ္တိုက္ရင္ေတာင္..
အခ်စ္ကိုတမိေနတဲ့ေကာင္မ်ိဳး။
အခ်စ္မရိွေတာ့ရင္…
ေယာင္ခ်ာခ်ာျဖစ္မွာ
ေတြးမိေသးတယ္။
ေၾကေအးစရာအေၾကာင္းေတြရိွေပမယ့္.
ေတာင္းခဲ့သမွ်ဆုေတြေၾကာင့္လားမသိ.
ေပါင္းဖက္ဖို႔ရာက…ေဝးတယ္။
ကိုယ္မွား..သူမွန္နဲ႔…
ဘယ္သူမွမသိတဲ့ရင္ခုန္သံေတြလည္း..
ေနဝင္ခ်ိန္ေရာက္ေနၿပီ။
အသည္းထဲကေအာင့္တိုင္း..
ဘုရားတမိတယ္…
.
ရင္ခုန္သံေတြကို..ဥေပကၡာျပဳဖို႔ဆိုတာ
ထမင္းစားေရေသာက္အလုပ္ေလာက္
မလြယ္တာသိေပမယ့္..
အခ်စ္ေရ..
ရင္ခုန္သံေတြကိုညာရင္း..
ရင္ခုန္ရပ္သြားနိုင္တာ..မုသားမဟုတ္ဘူးဆိုတာ
မင္းသိပါေစ။
ေသခါနီးလူနာတစ္ေယာက္လို.
ငါဟာ
အခ်စ္အေၾကာင္းေျပာရရင္..
ရင္ထဲကေမာတယ္..ေမာတယ္…
တကိုယ္ေကာင္းဆန္ဆန္..ေနသူငါ့အဖို႔
နွစ္ကိုယ္ေကာင္းေအာင္မေတြးတတ္တာ..ခြင့္လႊတ္ပါ။
ေတြးေနက်အေတြးေတြထဲ
မင္းမရိွရင္မေနတတ္သူမို႔.
ငါ့အေတြးေတြထဲကေနငါ့ကို
နယ္နွင္ဒဏ္မေပးပါနဲ႔.သခင္။
ငါဟာေသလူ…
ေနာက္တပါတ္ရက္လည္ဆြမ္းသြတ္.
နင့္ကိုမဖိတ္ေတာ့ဘူး..သခင္။
ဒီစာဟာ..ေသတမ္းစာျဖစ္သြားမွာ..ငါစိုးမိတယ္..
ကမ႓ာႀကီးလည္း..လည္ေနၿမဲ…
ငါလည္း
တကိုယ္စာအေတြးေတြက.
.ဘယ္သူ႔အတြက္လဲ..ငါအေျဖရွာေနဆဲပါ…သခင္။
သင္းမ်ိဳးဆက္(၆း၁၇PM)
Leave Comments
Email me whenever there is new comment
Copyright © 2022 PoemsCorner. All rights reserved. Terms of Service