အေရာင္စုံတဲ့ ေလာကၾကီးရဲ့ စနက္မွာ
ျဖဴစင္မႈေတြ တုိက္စား
လုိက္ျပံဳးလုိက္ လုိက္မဲ့လုိက္ မွန္တခ်ပ္လုိ
ငါ့ကုိယ္ငါေတာင္ ေပ်ာက္ဆုံး
ရုိးသားခြင့္ ငါရခ်င္တယ္ ။ ။
လွမ္းတက္တုန္း လက္တြဲမကူ
လဲက်မွ လက္ညုိး၀ုိင္းထုိးမဲ့
မေကာင္းဆုိး၀ါး စိတ္ဓါတ္နဲ့ လူေတြကုိ
ဂရုမစုိက္ဘူး …
ရင္ဘတ္မွာ ဒဏ္ရာေပၚ ဒဏ္ရာထပ္
လူေတြရဲ့ အတၱကုိ မုန္းတယ္ ။ ။
မ်က္ႏွာဖုံးတပ္မွ လူရာ၀င္မယ္ဆုိ
ငါလူမျဖစ္ခ်င္ဘူး …
မ်က္ႏွာဖုံးေနာက္က မြန္းက်ပ္တဲ့ေလ
ရႈသြင္းဖုိ့ ငါရြံတယ္ ။ ။
အမွန္တရားက ဘ၀ကုိ သတ္တယ္တဲ့လား ?
ကမာၻၾကီး ေဇာက္ထုိးလည္ေနျပီ
အတည့္ေလွ်ာက္ရင္း ခရီးမေရာက္ႏိုိင္ဘူး
ငါ့ေျခေထာက္ေတြ ရုိက္ခ်ိဳးထားခဲ့ပါ
ငါက ေလာကနဲ့ အံမ၀င္တဲ့လူ ။ ။

(အသဲေက်ာ္)