ေျခလွမ္းလွမ္းလိုက္တိုင္း
တစ္လွမ္းခ်င္း ရင္ကုိ ၿဖိဳ ခြင္းတယ္…

ဘယ္လုိဘယ္ပံု ေေ၀းေ၀း
ေျခလွမ္းေတြက ကုိယ္႐ွိရာအရပ္
ဦးတည္လာသလုိလုိနဲ႔
ေ၀း …
ေ၀း…
သြားက်ေလၿပီ။

လိုက္ပုိ႔ေနက် ေျေျခလွမ္းေလး
ေမွာင္ရိပ္တခုမွာ စံုရပ္လုိ႔ 
ကဲ..
ဒီကပဲ လမ္းခြဲက်ပါစုိ႔တဲ့။

အမွတ္တရတခ်ိဳ႕ပုိက္ျပန္ခဲ့တယ္။
ေျခလွမ္းေလး ဆန္႔က်င္ဘက္ ဦးတည္လ်က္
လမ္းဆက္ေလ်ာက္ခဲ့မိေတာ့တယ္