” ငါ့ဘ၀သာ
အာကာေကာင္းကင္ ၊ ျဖစ္လိုက္ခ်င္ေတာ့ ” တဲ ့
ၾကည္ျပာမိုးနု ၊ တိမ္ဂြမ္းစုကို
ေမွ်ာ္ရႈသက္လွယ္ ၊ ျမင္ခါ၀ယ္တည့္ ။
အကယ္၍သာ
ဆည္းဆာညိဳမွိန္ ၊ တိမ္ပန္းလိမ္၏
မျငိမ္မသက္ ၊ ေရာေထြးခ်က္ကို
ေခ်ာညက္ပ်ိဳလွ ၊ ျမင္ရပါက
ေတာင့္တမည္ပင္ ၊ ငါမထင္မိ ။
” ငါ့ဘ၀သာ
ေအးျမကန္သြင္ ၊ ျဖစ္လိုက္ခ်င္ေတာ့ ” တဲ ့
နု လႊာ ဖါး လ်ား ၊ ၾကာ ငါးပါးကို
ျမကန္သာလည္ ၊ ျမင္ခါ၀ယ္တည္ ့ ။
အကယ္၍သာ
ယွက္ကာေထြးေနွာ  ဒိုက္သေရာနွင့္
ေပါေလာေရြ ့လ်ား  ေမွာ္ပင္မ်ားကို
သက္ထားညိဳျမ ၊ ျမင္ရပါက
ေတာင့္တမည္ပင္ ၊ ငါမထင္မိ ။
” ငါ့ဘ၀သာ
မာလာဥယ်ာဥ္  ၊ ျဖစ္လိုက္ခ်င္ေတာ့ ” တဲ ့
စိုစို နုနု ၊ ပုရစ္ဖုနွင္ ့
ပြင့္လုပန္းႏြယ္ ၊ ျမင္ခါ၀ယ္တည့္
အကယိ၍သာ
ရြက္၀ါေလေလွာက္ ၊ ကိုင္းမြဲေျခာက္နွင့္
ေျမေအာက္ ေၾကြလြင့္ ၊ ညိဳေမာင္းရင့္ကို
သခင့္သက္မွ် ၊ ျမင္ရပါက
ေတာင့္တမည္ပင္ ၊ ငါမထင္မိ ။      ။