မွိတ္မရတဲ့ေမ်က္၀န္းေတြေၾကာင့္

ေရာက္တတ္ရာရာကို စဥ္းစားတိုင္းမွာ

မင္းအေၾကာင္းပဲေတြးေနမိတယ္….

ၾကယ္ေရာင္ေတြလင္းလတ္ၿပီး

လမင္းအထီးက်န္ခ်ိန္မွာ မင္းတစ္ေယာက္

အိပ္ေမာက်ေနၿပီေပါ့္

ဟိုဘက္ဒီဘက္လူးလွိမ့္ရင္း

အဓပၸါယ္မရွိတဲ့ည ကို မင္းကိုယ့္အနားမွာရွိသလိုခံစားရင္း

မင္းကိုခ်စ္ေၾကာင္းစာလံုးေပါင္းကို

`
ကိုယ္ေရးဖြဲ့မိတယ္………..

တကယ္ေတာ့ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္း

တိတ္ဆိတ္တဲ့ညဥ္႕အလယ္ကိုၿဖတ္သန္းဖို့

ခြန္အားသစ္ေတြေမြးေနရတုန္းပဲ..

ကိုယ့္အၿဖစ္ဟာလဲ အေမွာင္ယံကိုတိုးေနရသလိုပါပဲ

မင္းကိုယ္နဲ့အေ၀းဆံုးကိုထြက္သြားဖို႕ၾကိဳးစားေနတာကို

ကိုု္ယ္ေတြ႕လိုက္ရခ်ိန္မွာ ကိုယ္ဟာ

ေသြး႐ူးေသြးတန္း အေၿပးတစ္ပိုင္းနဲ့

မင္းေနာက္ကိုလိုက္ခဲ့တယ္…

ခ်စ္သူ ္ရယ္ကိုယ့္ကိုေ၀ဒနာေတြမေပးပါနဲ့”လို႕

ေတာင္းပန္ရင္းႏွလံုးခုန္ေတြၿမန္လာခ်ိန္မွာ

ဖ်တ္ခနဲလန့္ႏိုးလာခဲ့တယ္……

အၿပင္မွာေတာ့မိုးကသဲၾကီးမဲၾကီးေပါ့

ကိုယ့္နံေဘးမွာေတာ့ မင္းအတြက္ကဗ်ာတစ္ပုဒ္

(ဒဏ္ရာ)