စိတ္နဲ႔မမီႏိုင္ေသာအရပ္ (မေနာ္ဟရီ)
တယ္လီဖုန္းၿမည္သံေတြ…..အဆက္မၿပတ္..
(လက္ခံမယ့္သူမရွိ)
ေစာင္းၾကိဳးၿပတ္တဲ့အသံေတြလြင္ …
ေတာင္စဥ္ေတြအထပ္ထပ္ၿခားခဲ့ၿပီလား…
ေမးထူးေခၚေၿပာေတာင္လုပ္လုိ႔မရတဲ့ကမၻာ
အသံေတြကိုဆာေလာင္မြတ္သိပ္လာတယ္
ဆက္သြယ္မႈဧရိယာရဲ႕ၿပင္ပမွာ
စာပို႔သမားေတြလည္းမရွိၾကဘူး။
စိတ္ေတြကိုပို႔လႊတ္လိုက္တဲ့အခါ
ၿပန္လင္းတန္းေတြေပ်ာက္ဆံုးလာခဲ့
လမ္းခုလပ္က နတ္ဆိုးမ်ားရဲ႕ပြဲသဘင္မွာ
ေပ်ာ္ရႊင္စြာေပ်ာက္ဆံုးခဲ့ၾကၿပီလား
စိတ္ကိုစိတ္ကၿခားေနတယ္။
အဲဒီ ကမၻာပတ္လမ္းက နဂါးၾကီးကို
အိပ္ေမြ႕ခ်ထားလိုက္စမ္းပါ ….ေမွာ္ဆရာ
တစ္ခါတစ္ခါ ..သူအေၾကာဆန္႔လုိက္တိုင္း
စိတ္ရဲ႕အပိုင္းအစေတြဂၽြမ္းထိုးေမွာက္ခုန္
မရဏဗံုသံေတြသာ ၿမည္ဟည္းက်န္ခဲ့
ကမၻာအထပ္ထပ္ၿခားသြားခဲ့ရၿပီ။
တရားနဲ႔သာေၿဖလုိက္ၾကပါေတာ့
တိမ္မီးခိုးေတြကေတာ့လြင့္ပါးသြားခဲ့ၾကၿပီ
စိတ္နဲ႔ဖမ္းယူရႈိက္သြင္းပစ္လိုက္ရင္း
ငါ့ တစ္ကိုယ္စာလက္ယက္တြင္းထဲမွာ
အနက္ေရာင္ေတြရြာခ်လာခဲ့တယ္။
မေနာ္ဟရီ
/* Credit:: အစ္မ မေနာ္ဟရီ*/
Comment #2
ေမးထူးေခၚေၿပာေတာင္လုပ္လုိ႔မရတဲ့ကမၻာ
အသံေတြကိုဆာေလာင္မြတ္သိပ္လာတယ္
ဆက္သြယ္မႈဧရိယာရဲ႕ၿပင္ပမွာ
စာပို႔သမားေတြလည္းမရွိၾကဘူး။
Comment #4
စိတ္နဲ႔ဖမ္းယူရႈိက္သြင္းပစ္လိုက္ရင္း
ငါ့ တစ္ကိုယ္စာလက္ယက္တြင္းထဲမွာ
အနက္ေရာင္ေတြရြာခ်လာခဲ့တယ္။
Comment #5
nice poem..
Comment #1
စိတ္ကို စိတ္က ျခားေနတယ္ ဆိုပါလားရွင္…….