အဲဒီ ၀ကၤပါထဲမွာ
ကုန္းေျမက ရုန္းမထြက္ႏိုင္တဲ့ ပင္လယ္ရယ္
ပင္လယ္က ရုန္းမထြက္ႏိုင္တဲ့ ျမစ္ရယ္
ျမစ္က ရုန္းမထြက္ႏိုင္တဲ့ စီးဆင္းမႈရယ္
စီးဆင္းမႈက ရုန္းမထြက္ႏိုင္တဲ့ အခ်ိန္ကာလရယ္
အခ်ိန္ကာလက ရုန္းမထြက္ႏိုင္တဲ့ လူသားရယ္
လူသားက ရုန္းမထြက္ႏိုင္တဲ့ မသိမႈရယ္
မသိမႈက ရုန္းမထြက္ႏိုင္တဲ့ စကားလံုးရယ္
စကားလံုးက ရုန္းမထြက္ႏိုင္တဲ့ ကဗ်ာရယ္
ကဗ်ာက ရုန္းမထြက္ႏိုင္တဲ့ ကဗ်ာဆရာရယ္
ကဗ်ာဆရာက ရုန္းမထြက္ႏိုင္တဲ့ ေလာကရယ္
ေလာက က ရုန္းမထြက္ႏိုင္တဲ့ ငါ ရယ္
ငါ က ရုန္းမထြက္ႏိုင္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္ရယ္
ကၽြန္ေတာ္က ရုန္းမထြက္ႏိုင္တဲ့ ၀ကၤပါရယ္ . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ။        ။

                                                            ဆူးနစ္ရင္