ဘယ္သူဘယ္၀ါ ရိုက္လိုက္မွန္းမသိေသာ
ေဂါက္သီးတစ္လံုးလို . . .
ငါ ေျမာက္တတ္လာခဲ့ၿပီ . . .
ပတ္၀န္းက်င္ဟာ အနီ
ပတ္၀န္းက်င္ဟာ အစိမ္း
ပတ္၀န္းက်င္ဟာ အျပာ
ေလာကမွာ အေရာင္ေတြ ေထြျပားလြန္း
ေလာကမွာ က်င္းေတြဟာ မ်ားျပားလြန္း
ဘယ္က်င္းမွာ စိမ္ရမလဲ
ဘယ္က်င္းဟာ နားခိုရာလဲ
ဘယ္က်င္းဟာ ေနာက္ဆံုးက်င္းလဲ
ငါ့လမ္း ငါ ေဖာက္ခဲ့ပါတယ္
ငါ့ဒိုင္ယာရီ ငါ ေရးခဲ့ပါတယ္
ငါ့အဘိဓမၼာ ငါ ဖြင့္ခဲ့ပါတယ္
ေကာက္ရိုးတစ္မွ်င္ က်န္တဲ့အထိ . . .
ေကာင္းကင္ေပၚ ငါ ေရးျခယ္ခဲ့ေသာ တိမ္ရုပ္မ်ား
ေလ . . . စားသြားေပါ့
ကမ္းေျခတစ္ေလွ်ာက္ ငါ ေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့ေသာ ေျခရာမ်ား
ပင္လယ္ . . . စားသြားခဲ့ေပါ့
စာအုပ္ထဲ ငါ ေရးမွတ္ခဲ့ေသာ ခံစားခ်က္မ်ား
အခ်ိန္ကာလ  . . . စားသြားခဲ့ေပါ့
အဲဒီလိုမ်ိဳးနဲ႔
ဒါလီရဲ့နာရီေတြဟာ ေဆာင္းညေတြလို
ေအးစက္ မာေက်ာလြန္းေနေတာ့တယ္ ။         ။
                                                 ဆူးနစ္ရင္