အခ်စ္ဆိုတာဘာလဲ
ငါတကယ္ ခ်စ္မိသြားတဲ့အခါ
ငါတကယ္ သိခ်င္လာခဲ့ပါတယ္။

မနက္ မ်က္လံုးစဖြင့္ ကတည္းက
ညမ်က္လံုးမိွတ္ အိပ္တဲ့အထိ
အခ်ိန္အားတိုင္း ေတြးေနမိတယ္
အဲဒီ ညီမေလး နုႆတိကို
လူတကာလည္း သိခဲ့ပါၿပီ။

ေနရိွခိုး လရိွခိုးတဲ့
ကမာၻဦး လူရိုင္းရဲ. ယံုၾကည္မွဳမ်ိဳးနဲ.
ညီမေလးကိုငါ ျမတ္နိုးခဲ့တယ္
ေလာကုတၱရာမွာ ဗုဒၶကို ကိုးကြယ္ၿပီး
ေလာကီမွာ ညီမေလးကို ကိုးကြယ္ခဲ့တယ္
တကယ္ပါ…………ငါဟာ
“ သာ၀က ” ဆန္ဆန္ ခ်စ္တယ္။

ေနပဲေဟာင္းေဟာင္း လပဲေဟာင္းေဟာင္း
ငါ့အခ်စ္ကို မေျပာင္းေတာ့ပါဘူး
အေကာင္းဆံုးကို ငါေတြ.ခဲ့ၿပီပဲ
အလိုခ်င္ဆံုးဟာ အေကာင္းဆံုးဆိုတာလည္း
ငါသိခဲ့ၿပီပဲ
နွဳိင္းရတရားေတြဟာ
ဒီအခ်ိန္မွာ အသံုးမ၀င္ေတာ့ပါဘူး။

ကဗ်ာဆရာဟာ
နည္းနည္းေတာ့ အစြန္းေရာက္တယ္
တစ္ဘ၀စာေလာက္ေတာ့ မခ်စ္ခ်င္ဘူး
နိဗၺန္ကို အတူေရာက္ဖို.
ပါရမီေတြ ဇြတ္ျဖည့္ခ်င္ေနမိတာ
ဒါ……ငါ အစစ္ပါပဲ။

ကိုယ့္ေမတၱာကို ကိုယ္ျပန္စစ္ေဆးတယ္
ဘယ္လိုေျပာရမွန္း
ဘယ္ေလာက္ခ်စ္မွန္းေတာ့ မသိဘူး
တစ္ခုပဲ
ငါေသမွ သူအသက္ရွင္မယ္ဆို
ငါေသေပးမယ္။

သူေသရင္ ငါေသမယ္ မေျပာခ်င္ဘူး
ငါေသရင္ သူေသပါ မေတာင္းဆိုဘူး
ဘယ္ေတာ့မွ စိတ္မပါပဲ စကားမေျပာဘူး
ညီမေလးေရ
ကိုယ့္နွဳတ္ထြက္စကားနဲ. ကိုယ့္စိတ္ထြက္စကား
အၿမဲတမ္း “ အနုေရာဓိ ” ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

ငါ့အၾကည့္ေတြ ငါ့အၿပံဳးေတြ
အခ်စ္နဲ. ကင္းကြာေနတာ ဘယ္မွာရိွလို.လဲ
ငါ့အေတြးေတြ ငါ့အေျပာေတြ
ညီမေလး ေကာင္းစားဖို.မပါတာ ဘယ္နွစ္ခါရိွခဲ့လဲ
ဘယ္လိုအေၾကာင္းနဲ.မွ မလြဲဖို.ကို
ငါ့ကိုငါ သစၥာဆိုခဲ့ၿပီးၿပီေလ။

အခုဆိုရင္ကိုယ္ေလ
( သူမ်ားေတြ တူးေဖာ္မွေတြ.ရမယ့္ )
ေက်ာက္စာတစ္ခ်ပ္ မျဖစ္ခ်င္ဘူး
သစ္ေတာႀကီးတစ္ေတာစာကို
ကမာၻ    တည္သ၍ေပးနိုင္တဲ့
မ်ိဳးေစ့ေလးပဲ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့တယ္
အခ်စ္ဆိုတာ
တိတ္ဆိတ္ ခိုင္မာျခင္း မဟုတ္ဘူး
ရွင္သန္ပြားမ်ားျခင္းပဲျဖစ္တယ္။

ညီမေလးေရ
နာရီ တစ္ခုထဲက ပင္နီယံ နွစ္ပြင့္လို
တို.အေတြးေတြ စိတ္ကူးေတြတိုင္းဟာ
အံ၀င္ ဂြင္က် လည္ပတ္ခဲ့ၿပီ
ဘယ္သူေတြဒီေလာက္ ေသြးတူခဲ့ၾကသလဲ
ဘယ္သူေတြဒီေလာက္ အေပးအယူ မွ်ခဲ့သလဲ
သံသရာဟာ
နာရီတစ္လံုး ပါပဲ။

သူ.အခ်စ္ကို ျပန္လိုခ်င္လို.
ကိုယ့္အခ်စ္ကို အရင္ေပးရတာ
အေရာင္းအ၀ယ္ မဆန္လြန္းဘူးလား
ကိုယ္က
ထီးတစ္လက္လို
သူလိုအပ္မွ ဖြင့္မေနေစရဘူး
သစ္ပင္ေလးလို
( ေနပူထဲမွာ )
အၿမဲတမ္း အဆင္ “ သင့္ ” ေနမယ္။

ကိုယ္ဟာ ေလတံခြန္ႀကိဳး ျဖစ္တယ္
သူ လွပစြာ ပ်ံ၀ဲဖို.နဲ.
ေလလြင့္ ပါမသြားေအာင္ ကူညီမယ္
ငါ့ထိန္းသိမ္းမွဳဟာ သူျမင့္မားဖို.ပါပဲ
ခ်ဳပ္ေနွာင္ထားတယ္လို.မ်ား
ညီမေလး အထင္မမွားလိုက္ပါနဲ.။

သူေက်နပ္ဖို.
ကိုယ့္နာက်င္ျခင္းေတြ ၿမိဳသိပ္ေပးမယ္
သူေျဖာင့္မွန္ဖို.
အမုန္းခံၿပီး ကိုယ္ျပင္ဆင္မယ္
အဲဒီလိုမ်ိဳး
တဇြတ္ထိုးဆန္ဆန္
တယူသန္ တဖက္စြန္း ငါခ်စ္ခဲ့တာ။

ညီမေလး အေၾကာင္း မေကာင္းေျပာသူဟာ
ငါ့ရန္သူပဲ
အမွန္တရားကို ငါခ်စ္ပါတယ္
ဒါေပမယ့္
ညီမေလးကို ငါ ပိုခ်စ္ပါတယ္
ငါ့ကို ခြင့္လႊတ္လိုက္ၾကပါ
သူဟာ ငါ့ရဲ. အမွန္ဆံုးတရားမို.ပါ။

ညီမေလး အတြက္
ငါ့ရုပ္ခႏၶာဟာ ေပးဆပ္ဖို.ျဖစ္ၿပီး
ငါ့စိတ္၀ိဥာဥ္ဟာ ျမတ္နိုးဖို.ျဖစ္တယ္
ငါ့ သံေယာဇဥ္ မွန္သမွ်ကို
ညီမေလးဆီမွာေဇာက္ခ်ခ်ည္ေနွာင္ခဲ့တယ္။

တနယ္တေက်း အလည္ေရာက္တုန္းက
ငါ့ ရင္ခြင္ထဲ လာ၀ပ္တဲ့
ေၾကာင္ေပါက္စေလးရဲ. အေမႊးပြပြေလးကို
လက္ဖ်ားေလးနဲ. ပြတ္သပ္ေနရတဲ့ ႏူးညံ့မွဳမ်ိဳးနဲ.
ညီမေလးကို………ငါ
ဘာေမ်ာ္လင့္ခ်က္မွ မပါပဲ ခ်စ္ခဲ့တယ္။

အိုမင္း မစြမ္းမွာစိုက္မိတဲ့
သစ္ပင္ေပါက္ကေလးကို ယုယမိသလိုမ်ိဳး
ေနာင္ေရးကို မေမ်ာ္ကိုးပဲ
ညီမေလးကို ……ငါ……ျမတ္နိုးခဲ့
တကယ့္ကို သန္.သန္.စင္စင္ေလး။

ညီမေလးရယ္
ေပးဆပ္ျခင္းသက္သက္နဲ. ျမတ္နိုးခဲ့သလို
ျမတ္နိုးျခင္းသက္သက္နဲ. ေပးဆပ္ခဲ့ပါတယ္
မုသားမပါပဲ ေခ်ာေမြ.ခဲ့တဲ့ ကဗ်ာ
ဒါ………အခ်စ္ေၾကာင့္ပါ။

ပိုင္ဆိုင္လိုျခင္း မပါလို.
ကိုယ္……မျငင္းခဲ့ပါညီမေလး
ေပးဆပ္ခ်င္လို. ပိုင္လိုခဲ့တာ
ကိုယ့္လက္ထဲရိွမွ ကိုယ္ၾကင္နာခြင့္ရမွာေပါ့။

ပ်ိဳးပင္ေလးေတြ.တဲ့ ဥယ်ာဥ္မွဴးတစ္ေယာက္လို
ယုယစြာ ေစာင့္ေရွာက္ျမတ္နိုးဖို.
လက္ထဲမွာ ပိုင္ဆိုင္လိုရင္းနဲ.
ငါ့အခ်စ္ဟာ အတၱဆန္ခဲ့ပါတယ္
အဲဒီ အတၱ စစ္စစ္ကပဲ
အနာဂတ္နဲ.ငါ့ကို ဆက္သြယ္လည္ပတ္ေစတဲ့
ယႏၱရားႀကိဳးလည္းျဖစ္တယ္
အနုပညာနဲ.ငါ့ကို ေတာက္မွဳန္၀င္းျဖာေစတဲ့
သုခုမ ေတာင္ပံ လည္း……ျဖစ္ခဲ့တယ္။

နင့္ကိုေလ
လသား အရြယ္ေလး ျဖစ္ေစခ်င္တယ္
ရင္ခြင္ထဲမွာ အၿမဲပိုက္ထားလိုက္မယ္
ဘယ္ကိုမွမသြားေစရဘူး
င့ါ စိတ္ပူ စိုးရိမ္ေသာကဟာ
မင္းထင္တာထက္ နွစ္ဆသံုးဆ ရိွတယ္။

မင္းအေမထက္ ငါဂရုစိုက္ခဲ့တယ္
မင္းအေဖထက္ ငါဂရုစိုက္ခဲ့တယ္
မင္းမေနတတ္ေလာက္ေအာင္ ငါဂရုစိုက္ခဲ့တယ္
မင္းအျမင္ကတ္ေလာက္ေအာင္ ငါဂရုစိုက္ခဲ့တယ္
အဲဒီ ျမတ္နိုးမွဳ အလံုးစံုကို
မင္းအသိပါ ညီမေလး။

အၿမဲတမ္း အရွဳံးေပးေနမယ္ မေျပာဘူး
အခ်စ္ဟာ ခ်ိန္သီးတစ္လံုး ဆိုရင္
တစ္ဖက္စြန္းက တြန္းအားဟာ
အၾကင္နာနဲ. ကရုဏာ ျဖစ္ၿပီး
အျခားအစြန္းက တြန္းအားဟာ
နာက်င္ျခင္းနဲ. ေဒါသ ျဖစ္တယ္
နွစ္ဖက္စလံုးဟာ
ခ်ိန္သီးေလးကို ရွင္သန္လွဳပ္ယမ္းေစတယ္။

စိတ္တိုစြာ ခ်စ္ရခ်ိန္မွာ ငါေအာ္ဟစ္ၿပီး
ျမတ္နိုးစြာ ခ်စ္ရခ်ိန္မွာ ငါႏူးညံ့မယ္
ဥေပကၡာနဲ. ေအးစက္သြားတဲ့ ကာလမ်ိဳး
ငါ့မွာ မရိွခဲ့ပါဘူး
ငါစိတ္ဆိုးတိုင္း ငါစိတ္နာတိုင္း
( မွန္ကို သဲနဲ.ပြတ္တိုက္လိုက္သလို )
ငါ့အခ်စ္ဟာ ပိုမိုသန္.စင္ ၀င္းပလာခဲ့တယ္။

ညီမေလးေရ
မင္းရဲ.ၾကင္နာျခင္းမွာ
နာက်င္စြာနဲ. ပီတိပြားခဲ့ၿပီ
မင္းရဲ.ေပးဆပ္ျခင္းမွာ
ေနာင္တေတြနဲ. ေက်နပ္တတ္ခဲ့ၿပီ
ေဟာဒီလို တေျမ့ေျမ့နဲ.
ေငြ.ရည္ဖြဲ. သမုဒယ ဟာ
သမုဒၵရာ ရဲ. အစမဟုတ္ဘူးလို.
ဘယ္သူေျပာနိုင္သလဲ။

အခ်စ္ဟာ
ဖြင့္ဆိုခ်က္ေတြ မလိုအပ္ဘူး
ငါ့အတြက္ကေတာ့
မင္းမ်က္ခြံေလး ဒီေန. ဘာေရာင္ဆိုးတယ္ဆိုတာ
သိခြင့္ရေနတာ အခ်စ္ေပါ့
မင္းနွဳတ္ခမ္းနီေတြ စြန္းသြားတဲ့
လက္ဖက္ရည္ခြက္ကို ဆက္ေသာက္ခြင့္ရေနတာ အခ်စ္ေပါ့
မင္း စိတ္ဆိုးတဲ့အခါတိုင္း
မ်က္နွာငယ္ငယ္နဲ. လိုက္ေခ်ာ့ေနရတာ အခ်စ္ေပါ့
ဒီလိုနဲ. ………… ငါဟာ
လူျဖစ္က်ိဴး နပ္ခဲ့တယ္။

ေလးနဲ.ျမားလို
ဘိုးတံနဲ. တေယာလို
ညီမေလးရယ္ ငါရယ္
တာ၀န္တစ္ခုထဲကို အတူတူ ထမ္းေဆာင္ခ်င္တယ္
ပင္လယ္ထဲမွာ လိွဳင္းေတြခိုေအာင္းေနသလို
ညထဲမွာ အေမွာင္ခိုေအာင္းေနသလို
သူနဲ.ငါ တသားတည္း ျဖစ္ခ်င္တယ္
နင္………မရယ္လိုက္ပါနဲ.ေနာ္။

ကေလးရယ္
ငါတစ္ေယာက္တည္း မႀကီးျမတ္ခ်င္ေတာ့ဘူး
ငါ့အေၾကာင္းေျပာရင္ မင္းအေၾကာင္းတြဲရက္ပါမွ
မင္းရာဇ၀င္ေျပာရင္  ငါ့ရာဇ၀င္ျဖစ္ေနမွ
အဲဒီလို “သမိုင္းျဖည့္ဘက္” အျဖစ္
သံသရာအထိ ခ်စ္သြားခ်င္တာ။

ဆံုးသြားတဲ့ ငါ့အေမကို ငါျမတ္နိုးသလိုမ်ိဳး
ေ၀းေနတဲ့ ေမာင္နွမေတြကို ငါၾကည္ျဖဴသလိုမ်ိဳး
ရွားရွားပါးပါး သူငယ္ခ်င္းေတြကို ငါနားလည္သလိုမ်ိဳး
သိမ္ေမြ.တဲ့ အနုပညာကို ငါ တြယ္တာသလိုမ်ိဳး
ညီမေလးကို အလံုးစံု အားကိုးခဲ့တယ္
ဒါ……အရိုးဆံုး စကားလည္း ျဖစ္တယ္
အမွန္ဆံုးတရားလည္း ျဖစ္တယ္။

အခ်စ္ဆိုတာဘာလဲ ညီမေလး
တကယ္တမ္း ခ်စ္မိသြားတဲ့အခါ
သိစရာ မလိုေတာ့ပါဘူး။    ။

In: ကဗ်ာ Posted By: ေမာ္နီ Date: Jun 24, 2009  All Time