က်ေနာ့္သားက ေမးတယ္။

‘ၾကယ္ေတြမွာ
နာမည္ရွိသလားေဖေဖ’တဲ့။

ျမစ္ကမ္းနဖူးမွာ
ထုိင္တဲ့ည
သားက
ေကာင္းကင္ကုိငုံ ့ၾကည့္ေနတယ္။

က်ေနာ္က
ၾကယ္ေတြတလက္လက္ထ
ေရစီးထဲေငးလုိ ့။

ေအး-မေတာ္တဲ့ၾကယ္ေတြမွာ
နာမည္မရွိဘူး
ေတာ္တဲ့ၾကယ္ေတြက်ေတာ့
… … … …
… … … …။

အဲ့ဒီလုိ အဲ့ဒီလုိ
ၾကယ္တလုံးခ်င္းစီရဲ ့နာမည္
က်ေနာ္ေျပာျပ။

ေဖေဖ…ဒါဆိုရင္
ကမ ၻာေပၚမွာ
သားနာမည္နဲ ့ၾကယ္လည္း
ရွိမွာေပါ့ေနာ္။

က်ေနာ္ သားကိုျပဳံးၾကည့္ရင္း
ေခါင္းညိတ္ျပေတာ့
သားကေပ်ာ္သြားျပီး
က်ေနာ့္ မ်က္လုံးထဲမွာ
သူ ့နာမည္နဲ ့ၾကယ္ကို
ရွာေတြ ့သြားတယ္။

သားက ဖေအထက္
ပိုျပီးေတာ္ရမယ္ မဟုတ္လား။

က်ေနာ္က သားကိုထမ္းလုိ ့
က်ေနာ့္ကို
ျမစ္ကမ္းပါးကထမ္းလုိ ့
အိမ္ျပန္လာတဲ့လမ္းမွာ
ေခတ္ကလည္း
စီးတုန္းပါ။

ဖေအ နဲ ့သား
လြမ္းမိတဲ့ တရားမွာ
နာမည္ေတြလည္း
စီးဆင္းေနတုန္းေပါ့။ ။
ေအာင္ေ၀း
(၁၉၉၉)