သူ႔အသံက ဖမ္းဆုပ္ရခက္တဲ့ ျပဒါး
သမံတလင္းေပၚ လြတ္က်သြားတဲ့ ေသနတ္တစ္လက္
သူ ထပ်ံသြားေတာ့
၀ုန္းဒိုင္းက်ဲၿပီး က်န္ခဲ့တဲ့သစ္ကိုင္း
သူ႕အသားအရည္က
ပါးနပ္ဖ်တ္လတ္ျခင္း
သူ႕လက္ေမာင္းမွာ ထိုးထားတဲ့ေဆးမင္ေၾကာင္က
အမ်ိဳးကိုထိရင္ မခ်ိေအာင္နာတတ္သူ
သူ႕အသည္းႏွလံုးက
လူသြားလူလာမ်ားတဲ့ ပလက္ေဖာင္း
သူပ်ံ၀ဲေနတဲ့ အႏုပညာက
ေနဆီ လႊင့္ပစ္လိုက္ေသာ
အနက္ေရာင္ အ၀တ္စတစ္စ။     ။

(ပိေတာက္ေျမ မဂၢဇင္း၊ အမွတ္ – ၆၊ ဇြန္လ၊ ၂၀၀၃။)

(က်ီးကန္းနဲ႔ ဘိုဟီးမီးယန္းမ်ား – ေမာင္ဖီလာ၊ ေက်ာ္ေမႊးစာေပ၊ ၂၀၀၉။)